Wielką karierę w finansach wróżono mu od wczesnej młodości. Miał zaledwie 28 lat, gdy uzyskał doktorat z prawa. Wcześniej ukończył magisterium w pekińskiej wyższej szkole biznesu międzynarodowego UIEB. Edukacja w Chinach mu nie wystarczyła: w 1986 r. ukończył Duke University Law School i był pierwszym Chińczykiem, który zdał egzamin prawniczy w stanie Nowy Jork. Przez następne dwa lata pracował jako wspólnik w kancelarii prawniczej z Wall Street Mudge Rose Guthrie Alexander & Ferdon. Przed laty pracował w niej także Richard Nixon.
Gao wrócił do Chin w 1988 r., aby pomóc w modernizacji kraju. – Rozbudowa gospodarki to najlepszy sposób na zmiany w Chinach. To najskuteczniejsza metoda stworzenia bardziej demokratycznego kraju – mawiał.
Był jednym z założycieli rady giełdowej, przyczynił się w ogromnym stopniu do utworzenia w 1990 r. giełd w Szanghaju i Shenzhen. W latach 90. XX wieku pracował na różnych stanowiskach w komisji kontroli rynku papierów wartościowych (CSRC), następnie był wiceszefem biura Bank of China na Hongkong i Makao, wrócił na wyższe stanowisko wiceszefa komisji CSRC, pełnił też obowiązki wiceprzewodniczącego Krajowej Rady Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (SSF). Od 1986 r. z ramienia chińskiej komisji arbitrażu międzynarodowego CIERTAC i Instytutu Arbitrażowego Sztokholmskiej Izby Handlu wchodził w skład albo kierował panelami arbitrażowymi w setkach międzynarodowych sporów dotyczących handlu i inwestycji.
Jeśli tylko pozwala mu na to czas, prowadzi zajęcia dydaktyczne na macierzystej uczelni UIEB, na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Tsinghua i w szkole wyższej w Duke (USA).
Od września 2007, od kiedy kieruje CIC, stał się jednym z najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Organizację funduszu skopiowano z singapurskiego Temasek Holdings. Fundusz zarządza ok. 200 mld dolarów chińskich rezerw dewizowych (całe warte są 1,5 bln dolarów).
