W zrujnowanym domu wciąż mieszkają ludzie

Wawer, ulica Słotna 21/25. Dom zbudowany w latach 20. ubiegłego wieku osiem lat temu kupił Sławomir Kwiecień, z tzw. dobrodziejstwem inwentarza, czyli lokatorami wynajmującymi kilka mieszkań. Budynek nie był w najlepszym stanie technicznym – jego poprzedni właściciel nie czynił wiele, aby zapobiec niszczeniu murów.

W 2002 r. czterem rodzinom, które wynajmowały mieszkania przy Słotnej, nowy właściciel wypowiedział umowy. Na zmianę lokum najemcy mieli trzy lata. Gdy upłynął termin wypowiedzenia, czyli 1 kwietnia 2005 r., okazało się jednak, że nikt się nie wyprowadził. Tymczasem w ubiegłym roku powiatowy inspektor nadzoru budowlanego (PINB) nakazał właścicielom jak najszybciej opróżnić budynek ze względu na fatalny stan techniczny.

Podczas oględzin domu przy Słotnej stwierdzono liczne pęknięcia ścian i nadproży, korozję materiałów, z których zbudowany jest dach, ściany i stropy, zniszczenie instalacji elektrycznej oraz uszkodzenie kominów, gzymsów, płyt balkonowych, tynków, drzwi i okien.

– Budynek może się zawalić – taki wyrok postawił w ubiegłym roku inspektor budowlany. Odpis jego decyzji trafił m.in. do urzędników w dzielnicy, która powinna zapewnić mieszkania zamienne lokatorom sypiącego się budynku. Taki bowiem obowiązek nakłada na gminę ustawa z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, a także uchwała Rady Miasta z 2 grudnia 2004 r.

Jednak do dziś miejscy włodarze nie wywiązali się ze swojego obowiązku, choć także sami lokatorzy składali do miasta wnioski o przydział lokali zamiennych. Bezskutecznie. Dlaczego?

– Zgodnie z prawem gmina ma obowiązek zapewnienia najemcy lokalu zamiennego i pokrycia kosztów przeprowadzki w przypadku orzeczenia organu nadzoru budowlanego o wyłączeniu obiektu z eksploatacji. Jednak obowiązek istnieje tylko wtedy, gdy lokator w przeddzień wejścia w życie ustawy o ochronie praw lokatorów, czyli 9 lipca 2001 r., miał prawo do czynszu regulowanego. Tymczasem mieszkańcy budynku przy Słotnej nie mieli takich uprawnień – tłumaczą przedstawiciele Wydziału Lokali Mieszkalnych z Biura Polityki Lokalowej w stołecznym ratuszu.

Sławomir Kwiecień próbował również w 2002 r. zamienić budynek przy Słotnej na jakąkolwiek działkę budowlaną, wysyłając prośbę do miejskiego urzędu. Otrzymał negatywną odpowiedź.

Właściciel ma dziś związane ręce. Nie dość, że stan budynku grozi katastrofą, żadnego remontu nie może dokonać, gdyż – jak przekonuje – jego lokatorzy nie myślą o przeprowadzce. W dodatku płacą za najem niewiele. Wysokość czynszu – a właściwie opłat zaliczanych na poczet odszkodowań za bezumowne korzystanie z lokali – została ustalona dziewięć lat temu przez ówczesnego administratora budynku w wysokości 4,30 zł za mkw. Do dziś właściciel nie zdecydował się na wprowadzenie jakiejkolwiek podwyżki.

– Po co? I tak np. dwie rodziny płacą mi połowę należnego „czynszu”. Jedna z lokatorek, płaci co miesiąc niecałe... 115 zł. Podobnie zachowuje się drugi lokator, płacąc miesięcznie 110 zł za najem mieszkania o pow. 60 mkw. Łącznie od wszystkich lokatorów co miesiąc otrzymuję ok. 500 zł. Za te pieniądze nie da się przeprowadzić żadnego remontu – opowiada właściciel domu przy Słotnej.

W lutym bieżącego roku zwrócił się o pomoc w rozwiązaniu tej sprawy do prezydenta miasta i komendanta policji. Złożył również do sądu wniosek o nakaz eksmisji wszystkich lokatorów. Czeka na pierwszą rozprawę. Kiedy uda mu się wyprowadzić lokatorów? Nie wiadomo. Może to zająć kilka kolejnych lat. Tymczasem budynek niszczeje. – Taki ładny dom. A każdy kolejny rok sprawia, że popada w coraz większą ruinę – opowiada Kwiecień.

Tymczasem mieszkańcy twierdzą, że nie mają dokąd się przeprowadzić.