– Na Wyspie Spichrzów nawet największy obrazoburca zrobiłby spadziste dachy, trzeba się odnieść do historii miejsca, jego ducha – mówi z mocą Stefan Ciecholewski, prezes Oddziału Wybrzeże Stowarzyszenia Architektów Polskich.

– Duch miejsca jest czymś niewymiernym – kontruje Antoni Taraszkiewicz, dziekan Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. – A jakości architektury nie mierzy się kątem nachylenia połaci dachowych, ale adekwatnością i standardem rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych. [wyimek] [b][link=http://www.rp.pl/galeria/9132,1,481137.html]Zobacz galerię zdjęć[/link][/b][/wyimek]

Rozmawiamy o rozstrzygniętym niedawno konkursie na zagospodarowanie północnego cypla Wyspy Spichrzów w Gdańsku. A więc o tym, co będzie oglądał każdy turysta, wędrując Długim Pobrzeżem. O tym, jak budować w miejscach, których architektoniczny kontekst ma kilkaset lat, by z nadmiernego szacunku miejsc tych nie zepsuć. Rozmawiamy, ponieważ wynik konkursu rozczarowuje.

[srodtytul]Ile ma być tej historii [/srodtytul]

– Projekty konkursowe w żaden sposób nie odnoszą się do historii wyjątkowego miejsca, jakim jest Wyspa Spichrzów. Taka zglobalizowana architektura mogłaby stanąć w każdym innym europejskim mieście – komentuje wyniki konkursu prezes Ciecholewski i dodaje: – Po wojnie odtworzone zostało Stare Miasto. Teraz należałoby odtworzyć pierzeję Wenecji Gdańskiej, wschodni brzeg wyspy, znajdujący się naprzeciwko Długiego Pobrzeża – tłumaczy.

Jest też zwolennikiem odtworzenia niektórych spichlerzy (tzw. Dalekiej Drogi, której szkielet stał jeszcze do lat 70.). – Nie chodzi o to, by je rekonstruować, ale o to, by odtworzyć ich formy zewnętrzne, dostosowując je do nowej funkcji – podkreśla i krytykuje zamkniętą formułę konkursu, do którego zaproszono dziesięć polskich pracowni.

– To czołówka architektów z Wybrzeża i wiodące pracownie w kraju. Nie można też odmówić kompetencji członkom jury – odpowiada na to profesor Taraszkiewicz. Całe przedsięwzięcie ocenia pozytywnie, ale wyników konkursu komentować nie chce. Zapytany, czy zaproponowane rozwiązania nie odnoszą się zbyt dosłownie do historycznej zabudowy, profesor mówi: – Żaden z tych projektów w sposób dosłowny nie powiela rozwiązań historycznych. Są to mniej lub bardziej udane współczesne parafrazy spichlerzy. Choć rzeczywiście w większości z nich widać nadmierną chęć poprawnego wpisania się w zabudowę historyczną.

[srodtytul]Obserwowanie Żurawia[/srodtytul]

Jak tłumaczy dalej profesor Taraszkiewicz, zwycięskiego projektu nie należy traktować jak docelowej wizji architektury, która miałaby w tym miejscu powstać. Konkurs miał charakter urbanistyczny, jego wyniki posłużą do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz stworzenia programu funkcjonalnego dla wyspy. Później rozpisane będą konkursy na poszczególne parcele.

– Czeka nas jeszcze kilka etapów, które trzeba będzie uważnie obserwować – podkreśla ze spokojem.

Północny cypel Wyspy Spichrzów znajduje się naprzeciwko Żurawia, portowego dźwigu przeładunkowego, symbolu Gdańska. Mimo bliskości Starego Miasta większość terenu Wyspy od lat pozostawała niezagospodarowana.