W sprzeciwie prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, ponieważ została wydana z rażącym naruszeniem prawa, m.in. przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz przepisów kodeksu postępowania administracyjnego poprzez zaniechanie ustalenia, czy wniosek dekretowy został skutecznie złożony. W sprawie nie ustalono bowiem, czy wnioskodawca był w posiadaniu gruntu oznaczonej nieruchomości w dacie złożenia wniosku o przyznanie praw własności czasowej, tj. w 4 lutego 1949 roku, a zatem czy wniosek o przyznanie prawa własności czasowej został złożony skutecznie.
Podniesiono także zaniechanie ustalenia czy korzystanie z nieruchomości przez dotychczasowego właściciela w dacie wydania decyzji z 27 kwietnia 1953 roku, dało się pogodzić z przeznaczeniem w planie oraz dowolne ustalenie, że w dacie wydawania tej decyzji obowiązywał plan ogólny z 1931 roku, podczas gdy akta postępowania nie zawierają dokumentów wskazujących na poszukiwania przez kolegium innego planu.
To kolejny sprzeciw prokuratora z zespołu powołanego zarządzeniem Prokuratora Krajowego z 17 listopada 2016 roku do analizowania materiałów i podejmowania działań z zakresu prawa administracyjnego oraz cywilnego w sprawach związanych z reprywatyzacją gruntów warszawskich.
