Każdy z czterech raportów IPCC stawał się wydarzeniem między-narodowym. Wszystkie wywierały wpływ na decyzje podejmowane na szczeblu rządowym.Pierwszy, z 1990 r., ostrzegał przed coraz większym stężeniem gazów cieplarnianych i konsekwencjami tego zjawiska. Dzięki raportowi podczas Szczytu Ziemi w 1992 roku podpisano ramową konwencję ONZ w sprawie zmian klimatu. Ratyfikowało ją 180 państw.
Drugi raport, z 1995 r., walnie przyczynił się do zawarcia porozumienia w Kioto o redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery. Trzeci (2001 r.) zawiera wyraźne stwierdzenie poparte badaniami naukowymi, że ocieplenie w ostatnich 50 latach w całości należy przypisać działalności człowieka. W dokumencie tym znalazło się ostrzeżenie, że do 2010 roku temperatura wzrośnie od 1,4 nawet do 5,8 st. Celsjusza. Spowoduje to, że poziom oceanów podniesie się o blisko metr. George Bush, prezydent kraju, który emituje najwięcej dwutlenku węgla do atmosfery, zdezawuował raport i zażądał od amerykańskich ekspertów innego. Następny jednak niemal co do joty potwierdził ustalenia IPCC.
Czwarty raport, owoc pracy 600 naukowców z całego świata, przedstawiony w styczniu 2007 r., ostrzega: globalne ocieplenie przyspiesza. Zmiany, jakich naukowcy spodziewali się za kilkadziesiąt lat, następują już teraz. Topnieją lodowce w Alpach, kurczy się obszar wiecznej zmarzliny. Konsekwencją są susze przeplatane gwałtownymi opadami i powodziami, wzrost poziomu oceanów, zalewanie nisko położonych terenów. Globalny wzrost temperatury powoduje, że gazy cieplarniane (głównie metan i dwutlenek węgla) uwalniają się z gleby, nagrzewając atmosferę, w ten sposób jeszcze bardziej potęgują efekt cieplarniany. W rezultacie zaczną wymierać całe gatunki roślin i zwierząt, człowiek będzie musiał zmienić strukturę upraw rolnych.
Więcej o Nagrodach Nobla na stronie www.nobelprize.org
2006 r. – Mohammad Junus, twórca systemu mikrokredytów dla najuboższych mieszkańców Bangladeszu, i stworzona przezeń organizacja Grameen Bank
