Dinozaur z krwi i kości

– W naszych próbkach nie znaleźliśmy DNA, ale nawet jeśli udałoby się znaleźć jakieś jego fragmenty, nie bylibyśmy w stanie zrekonstruować dinozaura w stylu „Parku Jurajskiego”, ponieważ musielibyśmy mieć cały genom. Ale stwierdzenie, że w przyszłości nigdy go nie znajdziemy, byłoby wysoce nierozsądne – powiedziała dr Maidment.

Badając część skamieniałego pazura teropoda (dwunożnego drapieżnika) nieznanego typu, naukowcy zidentyfikowali maleńkie jajowate struktury z zagęszczeniem wewnątrz przypominające czerwone ciałka krwi. Badacze mają nadzieję, że komórki te pomogą zrozumieć, kiedy w trakcie ewolucji dinozaury opanowały taki metabolizm jak dzisiejsze ptaki.

Analiza chemiczna znaleziska wykazała podobieństwa między krwinkami gada sprzed dziesiątków milionów lat i australijskimi emu. To oprócz strusi największe współcześnie żyjące ptaki.

– Im mniejsze czerwone krwinki, tym tempo metabolizmu szybsze – powiedziała dr Maidment. – Jeżeli odkryjemy krwinki poszczególnych gatunków dinozaurów, będziemy w końcu wiedzieć, czy były stałocieplne czy też nie.

W innym fragmencie skamieniałości badacze odkryli niezbędny budulec ścięgien i skóry współczesnych zwierząt – włókna kolagenu. Dalsze badanie struktur kolagenowych może pomóc badaczom w określeniu, w jaki sposób różne grupy dinozaurów są powiązane ze sobą.

– Ściśle spokrewnione ze sobą gatunki będą miały podobną strukturę kolagenu – tłumaczy dr Susannah Maidment. – Gdyby udało nam się wyodrębnić kolagen u różnych przedstawicieli dinozaurów, mogliśmy odtworzyć drzewo genealogiczne tych gadów.