Boginki, UFO i sprytni farmerzy

Rzeczywiście, znaki były dziwne, trzy kręgi średnicy ośmiu metrów, połączone korytarzami. To było rok temu. I nie są to jedyne takie twory, jakie pojawiły się w Polsce. Tylko patrzeć, jak pojawią się znowu, bo w Anglii tegoroczny sezon na znaki już rozpoczęty, „moce” dały o sobie znać.

Południowa Anglia, miejscowość Avebury w hrabstwie Wiltshire, wieczorem jeszcze ich nikt nie widział, rano już były: ogromne kręgi i spirale wycięte i wygniecione w zbożu. Ich średnica sięga 18 m. Pani Lucy Pringle, brytyjska ekspertka od takich znaków, przybyła bez zwłoki, aby je sfotografować. Kataloguje takie znaki od 20 lat. – Wśród setek, jakie uwieczniłam, nie ma dwóch identycznych – wyjaśnia.

Brytyjczycy nazywają je crop circles – kręgi plonowe, zasiewowe. Jest tu także pewien niuans, bo może to oznaczać „kręgi kulturowe”. Po niemiecku – Kornkreise. Francuzi, jak zwykle po swojemu, nazywają je agroglifami, czyli glifami rolnymi, w odróżnieniu od petroglifów, to jest glifów (rytów) naskalnych. W Polsce nie przyjęła się jedna nazwa, mówi się o kręgach zbożowych, agroznakach, agrosymbolach, agroformacjach. Tak czy inaczej, najlepiej widać je z lotu ptaka. Często są to bardzo precyzyjnie wykonane figury, koła, kwadraty, owady, labirynty. Zwolennicy sił nadprzyrodzonych nie dają się przekonać żadnym argumentom, uważają, że nie można takich rzeczy wyciąć czy wygnieść w ciągu jednej nocy – i już. No, chyba że UFO...

A naukowcy swoje – że można, o ile wcześniej figurę starannie narysuje się na papierze – i już. Twórcy graffiti też są nieuchwytni, choć nie nadprzyrodzeni. A metoda realizacji agroglifów jest prosta: sznurek, palik, taśma miernicza – do wyznaczenia figury, i ręczny ogrodniczy walec do wygniatania zboża, rzepaku, saradeli i co tam akurat rośnie. Golono, strzyżono, jedni – że kosmici albo emanacja energii, drudzy – że podstawy geometrii i zmysł estetyczny. Do zgody między nimi nie dojdzie nigdy.

[srodtytul]Diabelska sprawa[/srodtytul]

Gdy na początku lat 60. ubiegłego wieku agroglify pojawiły się w Australii, przeszły bez echa. Gdy 5 sierpnia 1967 roku w Kanadzie, na farmie Duhamel w regionie Alberta, zauważono kręgi, wiele osób z sąsiedztwa przypomniało sobie, że w tygodniach poprzedzających to zjawisko widywali UFO, ale i to nie wywołało wrażenia, teczka z raportem o tej „emanacji mocy” w kanadyjskim Ministerstwie Obrony, otrzymała stempel „sprawa niewyjaśniona”. Jednak gdy w roku 1978 kręgi pojawiły się na polach dwóch zaprzyjaźnionych farmerów angielskich z Avebury w hrabstwie Wiltshire, w mediach wybuchła wrzawa. Doug Bower i Dave Chorley stali się telewizyjnymi gwiazdorami – oczywiście niczego nie widzieli i nie słyszeli, kręgi na ich polach pojawiły się nie wiadomo jak. Większość widzów, słuchaczy i czytelników wierzyła w cud. Wiara w „moc ziemi” zaczadzała umysły.

Na próżno historycy przebąkiwali o tym, że wzmianki o kręgach pojawiały się już w X wieku, nazywano je wówczas „wilijnymi kołami”, wierzono, że wydeptywały je w zbożu i trawie boginki podczas nocnych tańców. – Panie, kogo to obchodzi? – miał powiedzieć w studiu telewizyjnym w rozmowie z pewnym historykiem farmer Doug Bower (albo Dave Chorley, ale kogo to dziś obchodzi?).

Sceptycy wzywali do opamiętania, wydobyli z archiwów angielską gazetę z 22 sierpnia 1678 roku, która zamieściła rycinę przedstawiającą „diabła, który kosił owies, jak to czyni zwykle, wycina w nim okrągłe koła i układa każde źdźbło słomy z taką dokładnością, że ktokolwiek inny ze żniwiarzy potrzebowałby więcej niż stulecie, aby zrobić to, co on w jedną noc”. Na próżno, głosy rozsądku nie trafiały do racjonalnych zazwyczaj Brytyjczyków. Bower i Chorley triumfowali. W południowej Anglii i Walii wybuchła prawdziwa epidemia crop circles. Potem przeniosła się do Holandii, Stanów Zjednoczonych, Irlandii, Francji. W roku 2000 dotarła do Polski.

[srodtytul]Znaki na niebie i ziemi[/srodtytul]

W nocy z 20 na 21 lipca 2000 roku we wsi Wylatowo w gminie Mogilno (Kujawsko-Pomorskie) z niewyjaśnionych przyczyn o drugiej w nocy, a może o pierwszej, u jednego z mieszkańców zaniknął dźwięk w telewizji satelitarnej. Inną mieszkankę obudziła nadzwyczajna jasność. Jednemu z gospodarzy rozładował się akumulator samochodowy, nowy, zaledwie kilkutygodniowy. Jeszcze inny stracił zasięg w komórce. No a rano już tam były – znaki w zbożu. Na polu dzierżawionym przez Tadeusza Filipczaka powstały kręgi połączone korytarzem. Na sąsiednim polu u państwa Sucholasów też powstał podobny krąg, o średnicy 20 m. Przybyli na miejsce ufolodzy – Robert Bernatowicz i Stanisław Barski – orzekli, że kręgi nie są dziełem ludzkich rąk. Przybyli różdżkarze i szukali napromieniowania – ale nie znaleźli.

Agroglify pojawiały się w Wylatowie także w kolejnych latach. W roku 2004 strona internetowa miejscowości zamieściła następującą relację: „Tuż przed obiektywami kamer i przed oczami obserwujących pola ludzi w sobotę 10 lipca na zbożu p. Filipczaka i częściowo p. Dziury powstała ogromna formacja składająca się z 30 kół. Tym razem nie było wątpliwości, że nie było to dzieło ludzi. Jeszcze o godzinie 2.40 pole to dokładnie oświetlali członkowie Forum Nowej Cywilizacji patrolujący pola. Nie dostrzegli niczego niezwykłego czy podejrzanego, natomiast tuż po godzinie 3 znaki już były widoczne”. O tym wszystkim zainteresowani mogli się dowiedzieć ze szczegółami 26 lipca podczas konferencji prasowej w mogileńskiej restauracji Patryk. Była telewizja. Ale już do pobliskiego Złotowa, Dąbrówki i Młynów nie dotarła, mimo że dotarły tam znaki. Najwyraźniej agroglify w żadnej z tych miejscowości nie wzbudziły takiego zainteresowania jak te z Wylatowa. Te z Nieznanowic i Konieczna koło Włoszczowy z roku 2008 także nie.