Grobowiec został wykuty w skale prawdopodobnie w okresie wypraw krzyżowych, około 900-800 lat temu. O odkryciu poinformował Abdul-Qader Farzat, szef departamentu archeologii w Hama.
Do grobowca wiedzie jedno centralne wejście wysokości 110 cm i szerokości 60 cm. Bezpośrednio za nim znajduje się niewielki przedsionek otoczony pięcioma komorami grobowymi.
Każda z nich zawiera trzy groby, przy czym w niektórych znaleziono więcej niż jedną trumnę. Komory grobowe przykryte były murowanymi sklepieniem z cegieł lub z bazaltowych nie ociosanych płyt. Komory grobowe są bardzo podobne do siebie, każda z nich ma 175 cm długości, 40 cm głębokości, dzielą je kamienne ścianki grubości 25 cm.
Archeolodzy badający ten obiekt znaleźli w 15 grobach fragmenty dziesięciu wielkich glinianych naczyń służących do przechowywania zboża, oliwy i wina, pięć bransolet ze złota i szkła, dwa złote pierścienie, dwa bliżej nie określone przedmioty z miedzi, sześć kamiennych paciorków, dwa szklane flakony zawierające niegdyś pachnidła, cztery złote blaszki, którymi wedle ówczesnego zwyczaju przykrywano zmarłym oczy oraz osiem glinianych lampek oliwnych.
Szczególne zainteresowanie badaczy zwróciły szczątki skórzanego, zniszczonego obuwia jakiego używali żołnierze. Zdaniem dra Ali a-Quatabli, kierującego wykopaliskami, resztki obuwia są wskazówką, że grobowiec służył także jako schronienie w okresie wypraw krzyżowych.
