Naukowcy wyhodowali bakterie nie z tej ziemi

Bo zanim syntetyczne życie zacznie być przydatne, badacze muszą pokonać dwa problemy – jak sprawić, by bakterie żyły w laboratorium, i jak sprawić, by umierały, gdy znajdą się poza nim – ze względów bezpieczeństwa.

– To wielkie osiągnięcie pokazujące, że tak prosty organizm jak bakterie może zostać przeprogramowany i wzbogacony o parę zasad niewystępującą w przyrodzie – mówi „Guardianowi" Paul Freemont z Imperial College London. – To zaś prowadzi nas ku syntetycznym organizmom, które będą realizować funkcje zapisane w ich sztucznym kodzie genetycznym.

Prof. Romesberg ma już na koncie dodawanie sztucznych elementów do DNA. W 2014 roku próbował dołożyć bakteriom X i Y, jednak laboratoryjne kolonie dość szybko obumierały. Mało tego, wewnętrzny system kontroli bakterii szybko pozbywał się niechcianych fragmentów, wycinając je z nici DNA. O syntetycznym życiu nie mogło być wówczas mowy.

Teraz naukowcy tak zmienili wewnętrzne mechanizmy bakterii, że niszczą one DNA niezawierające liter X i Y. Dzięki temu zapewnili sobie przenoszenie zaprogramowanych cech, gdy komórki się dzielą. – Nie chodzi tylko o to, aby genom był stabilny przez jeden dzień badań, ale o to, aby był stabilny przez całe życie – tłumaczy prof. Romesberg. – Jeżeli te bakterie mają być żywym organizmem, to musimy znaleźć sposób na utrwalenie i przechowanie nowej informacji genetycznej.

Drugim problemem było zachowanie bezpieczeństwa – syntetyczne bakterie, które „uciekną" z laboratorium,muszą umrzeć. Służy temu mechanizm powodujący śmierć organizmu, gdy naukowcy nie dostarczą mu dwóch niezbędnych substancji niewystępujących w przyrodzie.

Jak tłumaczy prof. Romesberg, jego celem było też „pokonanie strachu przed nieznanym". W tym przypadku – tłumaczy badacz – potencjalne korzyści są znacznie większe niż ewentualne ryzyko. – Bo korzyści obejmują na przykład nowe i lepsze lekarstwa – podkreśla naukowiec.