Z mianowanym także można się rozstać

Dopiero 1 stycznia 2012 r. ich stosunek pracy przekształca się w umowny. Będą wówczas pracowali na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony. Mówi o tym art. 54 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0EC819706CAF5EBC1A77F1D78CFCC1E5?id=292862]ustawy o pracownikach samorządowych[/link].

Przez cały ten przejściowy czas stosuje się do nich również dotychczasowe zasady wynagradzania.

[srodtytul]Powody wypowiedzenia[/srodtytul]

Przepisy określają także sytuacje, w których pracownika mianowanego można zwolnić w tym właśnie okresie. Jest to dopuszczalne jedynie w pięciu przypadkach. Jakich? Sytuacje te wymienia art. 55 ust. 1 ustawy.

Pierwsza dotyczy przypadku, w którym zwolnienie następuje z przyczyn dotyczących pracodawcy. Jeśli ma miejsce likwidacja lub reorganizacja jednostki samorządowej i nie jest możliwe przeniesienie pracownika na inne stanowisko, wtedy pracownika można pożegnać. Pozostałe sytuacje to przyczyny leżące po stronie pracownika:

- niezawiniona utrata uprawnień do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku,

- stwierdzenie przez lekarza orzecznika ZUS trwałej niezdolności do pracy na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie pracownika na inne stanowisko,

- nabycie prawa do renty lub emerytury,

- utrata nieposzlakowanej opinii.

Na odejście pracownika mianowanego pracodawca będzie musiał czekać trzy miesiące. Tyle bowiem wynosi okres wypowiedzenia. Jeśli jednak pracodawca nie chce, aby w tym czasie pracownik pojawiał się w pracy, może go zwolnić z pełnienia obowiązków. Pozwala na to art. 55 ust. 10 ustawy o pracownikach samorządowych.

[ramka][b]Ważne[/b]

Jeśli pracodawca zwolni pracownika mianowanego z obowiązku świadczenia pracy, będzie musiał wypłacać mu pensję, ponieważ zachowuje on za ten czas prawo do wynagrodzenia.[/ramka]

Jeśli zwolnienie jest likwidacją lub reorganizacją jednostki zatrudniającej pracownika mianowanego lub jego przyczyna to niezawiniona utrata uprawnień do wykonywania pracy na zajmowanym przez pracownika stanowisku, to pracownikowi mianowanemu przysługuje świadczenie pieniężne wypłacane do czasu znalezienia przez niego innej pracy lub otworzenia działalności gospodarczej.

Okres pobierania takiego świadczenia nie może być jednak dłuższy niż sześć miesięcy.

Jego wysokość oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za zaległy urlop wypoczynkowy. W sytuacji, w której w okresie pobierania świadczenia otrzymuje on również zasiłek chorobowy albo macierzyński, wysokość wypłacanego świadczenia ulega odpowiedniemu obniżeniu.

Od świadczenia pieniężnego pracodawca samorządowy odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne. Z kolei okres pobierania świadczenia wlicza się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych.

Przy czym świadczenie nie przysługuje tym, którzy nabyli prawo do emerytury.

[srodtytul]Dyscyplinarka [/srodtytul]

Pracownika mianowanego można również zwolnić bez wypowiedzenia z jego winy. Jest to możliwe w trzech przypadkach. Po pierwsze, jeżeli popełni on w czasie trwania stosunku pracy przestępstwo, które uniemożliwia dalsze zatrudnienie. Warunkiem jest, aby stwierdzone to zostało prawomocnym wyrokiem sądowym. Przed uprawomocnieniem się takiego wyroku pracownika zwolnić można jedynie w sytuacji, w której popełnienie przez niego przestępstwa jest oczywiste.

Po drugie z pracownikiem mianowanym można się natychmiast rozstać, jeżeli z własnej winy utraci on uprawnienia do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Bez wypowiedzenia można się również rozstać z takim pracownikiem w sytuacji, w której dopuścił się on ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.

[ramka][b]Ważne[/b]

Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym bez wypowiedzenia z jego winy nie może nastąpić po upływie miesiąca od dnia uzyskania wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy. [/ramka]

[srodtytul]Długa nieobecność[/srodtytul]

Bez wypowiedzenia można również rozwiązać stosunek pracy, gdy nie było winy mianowanego. Jest to dopuszczalne, jeśli pracownik był nieobecny w pracy z powodu choroby trwającej dłużej niż rok, a także w razie usprawiedliwionej absencji z innych przyczyn, po upływie okresów przewidzianych w przepisach [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F370DB0F7C03FD9D25978DF87D468FAB?id=76037]kodeksu pracy[/link] (art. 53 § 1 k.p.).

W przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby, o której mowa w ust. 8, pracownik samorządowy mianowany zachowuje prawo do świadczeń pieniężnych przez okres przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. 

[srodtytul]Inne przyczyny[/srodtytul]

Stosunek pracy pracownika mianowanego może także się rozwiązać z mocy prawa, bez wypowiedzenia, w przypadku utraty polskiego obywatelstwa (zrzeczenie się to jedyna możliwość). Ponadto stosunek pracy wygaśnie w sytuacji, gdy zostanie on pozbawiony praw publicznych oraz zostanie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.