Dźwiękowy biznes na uszach stoi

To w zasadzie aż dziwne, że na to, jaką firmę chce założyć, Paweł wpadł dopiero tuż przed trzydziestką. Bo jaką, jeśli nie specjalizującą się w realizacji dźwięku, może założyć ktoś o nazwisku Uszyński?

– Od dawna wiedziałem, co chciałbym robić, ale nie wiedziałem, jak się do tego zabrać. Pierwsze próby podjąłem w 2008 r. Nie miałem wtedy pojęcia o realizacji dźwięku, ani o prowadzeniu biznesu – opowiada Paweł Uszyński, właściciel studia dźwiękowego Folia Soundstudio, które dzisiaj po ośmiu latach działalności, regularnie współpracuje z kilkunastoma klientami z branży produkcyjnej i reklamowej.

Właśnie porwało się na nowatorski projekt realizowanego w terenie słuchowiska binauralnego, czyli "dźwiękowego 3D". Wyposażony w dobrej jakości słuchawki odbiorca takiego nagrania ma wrażenie, że sam jest jego bohaterem.

Rejs na dobry początek

Początki były skromne: Paweł, zwany w branży Uhem, kupił tyczkę z mikrofonem i zaczął współrealizować etiudy studenckie w Warszawskiej Szkole Filmowej. – Pierwszy poważny klient, dla jakiego pracowałem, to dom produkcyjny Black Rabbit kierowany przez Wojciecha Jeżowskiego. Wspólnie zrealizowaliśmy film z rejsu statku na otwarciu portu głębokowodnego w 2010 lub 2011 r. – wspomina.

Pierwsi klienci polecali Folię kolejnym, wśród których były np.  Dynamo Film i Papaya Films, a nadal są Badi Badi, Selfish czy Film Produkcja.

Pełną parą Folia Soundstudio ruszyło w 2012 r., gdy Pawła w końcu było stać na skompletowanie własnego sprzętu. Kupił go dzięki kredytom, ale wtedy widział już, że biznes się kręci. – Przez dwa lata żyłem i bez przerwy pracowałem na 13 mkw. na warszawskiej Sadybie, byłem chory na rozwój – opowiada.

Szybko odkrywa, że plany filmowe to praca, której nie chce wykonywać 24 godziny na dobę. – Warunki pracy na planach nie należą do łatwych, to ciężka praca fizyczna, z tych czasów pozostał mi chory kręgosłup – opowiada Paweł.

Jego Folia Soundstudio to firma jednoosobowa, ale pracują dla niej zewnętrzni dźwiękowcy. – Nie chcę mieć za dużej firmy, większa liczba zleceń wcale nie przekładałaby się na większy zysk, bo rosłyby wtedy mocno koszty: honoraria oraz inwestycje, które trzeba by ponosić na rozbudowę studia – deklaruje Uho.

Z przychodów Folii jest w stanie opłacać podwykonawców, utrzymać siebie i regularnie spłacać kredyty.  Planuje je spłacić w ciągu trzech najbliższych lat, co oznacza, że przez pierwszych dziewięć lat działania firma będzie się wspierać pieniędzmi pozyskanymi z banków. – Gdybym bardzo mocno się postarał i pracował non-stop, pewnie dałbym radę spłacić te kredyty w trzy lata, ale nie chcę już pracować w takim tempie – mówi Paweł, który od 2015 r. działa już na warszawskim Powiślu.

Powoli do jego portfolio dołączały kolejne realizacje: – Z prof. Bogdanem Dziworskim zrealizowaliśmy w Gruzji dokument „Plus Minus", z ekipę holenderską dokument „Bezness as usual" (tak brzmi oryginalny tytuł, to nie literówka – red.) realizowany m.in. w Szwecji i Tunezji, pracowałem też w USA, Niemczech i Irlandii – wylicza. Z czasem zaczął też myśleć o własnym projekcie innego typu – takim, w którym dźwięk grałby główną rolę.

Kryminał binauralny

Po półtora roku pracy Folia ma już gotowy do udostępnienia w internecie w październiku pilotażowy odcinek swojego słuchowiska „Tunel". Jak podaje, to „ utrzymany w stylistyce noir, osadzony w realiach współczesnej Polski kryminał, z elementami opowieści obyczajowej i czarnej komedii". Studio zrealizowało go w technologii binauralnej. Do nagrań tego typu używa się sztucznej lub prawdziwej ludzkiej głowy z mikrofonami w uszach. – Nagrany w ten sposób dźwięk zachowuje swoje parametry przestrzenne dla słuchacza – opisują realizatorzy. Paweł mówi o "wirtualnej rzeczywistości audio". –Bo to trochę, jak oglądanie wideo w okularach Oculusa: jest się w samym środku wydarzeń – tłumaczy. To dlatego dźwięk binauralny jest teraz wykorzystywany także w filmach realizowanych w technologii 360 stopni (do oglądania w specjalnych okularach VR – do wirtualnej rzeczywistości).