Imponujący monograficzny przegląd dzieł klasyka sztuki XX wieku – wybitnego grafika i rysownika. Wybór dzieł ze wszystkich okresów życia artysty obejmuje prace niepokazywane dotąd w jednej przestrzeni.
Prezentowane prace pochodzą z wielu galerii i muzeów, m.in. z Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Warszawy i Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki. A także z prywatnych kolekcji Wandy i Leonarda Pietraszaków, Jacka Kudelskiego i Jacka Łozowskiego.
Czytaj więcej
Zachęta przypomina, że mimo żelaznej kurtyny artyści jeździli po świecie.
Tadeusz Kulisiewicz (1899–1988) był bardzo aktywnym artystą przed wojną i po wojnie, uczestnikiem wystaw w kraju i za granicą. Debiutował w 1926 roku na wystawie Stowarzyszenia Artystów Grafików „Ryt”. Został jego członkiem i uczestniczył w kolejnych wystawach grupy. W tym samym roku po raz pierwszy odwiedził Szlembark, wieś w Gorcach, do której powracał przez całe życie i której poświęcił cykle graficzne i rysunkowe. W latach 1933–1939 prowadził kursy rysunku w warszawskiej ASP, a od roku 1946 był profesorem tej uczelni. W 1955 roku został członkiem-korespondentem Akademie der Künste w Berlinie, a w 1965 roku otrzymał honorowe członkostwo Accademia di Belle Arti we Florencji.
Świadectwem jego pozycji w świecie były też międzynarodowe nagrody: UNESCO na XXVII Biennale Sztuki w Wenecji (1955), I nagroda na Biennale Sztuki w São Paulo (1961), złoty medal na II Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji (1970).
