Ceremonia uwieńczyła tygodniowy pobyt Isol w Szwecji wypełniony warsztatami, odczytami oraz projektami dla dzieci i młodzieży.
- Isol tworzy literaturę z ilustracjami na miarę świadomości dzieci - uzasadnił wybór jury jego przewodniczący Larry Lempert. - Jej rysunki wibrują od energii i emocji. Punktem wyjścia jest jasne spojrzenie dziecka na świat – podkreślił.
W sztokholmskiej imprezie wystąpił chór dzieci i młodzieży El Sistema oraz popularna szwedzka grupa rockowa Mando Diao, która wykonała piosenki do słów poety Gustawa Frödinga. Sama laureatka nagrody, Marisol Misenta, znana jako Isol, po wygłoszeniu odczytu zaśpiewała a cappella tango Kurta Weila. Dziękując za przyznane wyróżnienie podkreśliła znaczenie ilustracji dla literatury. - W ilustrowanych książkach możemy snuć narrację o wielu sprawach posługując się barwami, liniami, formami, a to z kolei pozwala na to by tekst oddychał wolnością – zaakcentowała. Podkreśliła, że dzieci należą do najbardziej wymagających odbiorców i mają bardzo wiele rzeczy do odkrycia. Dodała, że chętnie sięga po najwyższy poziom wiedzy, by zaspokoić ogromną ciekawość świata u dzieci.
Isol jest nie tylko autorką ilustrowanych książek dla najmłodszych. Jest także poetką, graficzką, piosenkarką i kompozytorką. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Buenos Aires. W swoich pracach umieszcza fragmenty tekstów, które nazwała epigrafami. Gdy zaczęła pracowac dla prasy jako autorka rysunków, ilustracja stała się dla niej częścią narracji, a nie elementem dekoracyjnym. W 1996 r. wysłała swój pierwszy scenariusz książki z ilustracjami na konkurs do Meksyku. W odpowiedzi usłyszała, że jej ilustracje sa za „dziwne”. Jeden z członków jury, wydawca Daniel Goldin, obiecał jej jednak wydanie książki, jeżeli skoryguje nieco rysunki.
- Każda książka Isol przynosi zaskoczenie - mówi „Rz” Larry Lempert. - Artystka zachęca czytelnika do odwrócenia perspektywy. W książce „Tener un patito es util”, w opowiadaniu w kształcie harmonijki o chłopcu i kaczce, Isol opowiada historię z dwóch perspektyw. W częsci niebieskiej chłopiec bawi się kaczką, ale kiedy odwracamy książkę, kaczka opowiada, że używa głowy chłopca by podziwiać widok.
