Artysta wystąpi w poniedziałek, 3 czerwca o godz. 19:00, z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej i Chóru Filharmonii Narodowej pod batutą maestro Antoniego Wita.
Andrzej Dobber jest laureatem wielu konkursów wokalnych. Szczególne istotne dla jego dalszej kariery okazały się sukcesy na dwóch najważniejszych europejskich konkursach: Belvedere w Wiedniu w 1989, na którym Andrzej Dobber zdobył trzy nagrody (m.in. dziennikarzy i publiczności) oraz ARD w Monachium w 1990, gdzie otrzymał I nagrodę. Rezultatem tych laurów było podjęcie współpracy z operą we Frankfurcie nad Menem, gdzie wystąpił m in. w premierach Carmen Bizeta (Escamillo), Cyrulika sewilskiego Rossiniego (Figaro) i Eugeniusza Oniegina Czajkowskiego (rola tytułowa).
Spośród licznych osiągnięć artysty warto wymienić debiut w mediolańskiej La Scali pod dyrekcją Riccardo Muti (Rigoletto i Trubadur , 2000), występy na festiwalu Maggio Musicale Fiorentino z Zubinem Mehtą (m.in. Trubadur, Attilla, Tosca, Makbet - w tej ostatniej roli wystąpił również na festiwalu w Glyndebourne i w Royal Albert Hall z London Philharmonic Orchestra pod batutą Daniela Barenboima w Londynie w 2007).
W 2007 zadebiutował w nowojorskiej Metropolitan Opera i w Avery Fisher Hall. Rok 2008 przyniósł z kolei debiut w londyńskim Covent Garden (Traviata). W tym samym sezonie występował w paryskiej Bastille (Luisa Miller), Amsterdamie (Bal maskowy) i Hamburgu (Makbet), wystąpił także w spektaklach Król Roger w Petersburgu i Edynburgu, Rigoletto, Traviata w Hamburgu, Traviata w Nowym Yorku (MET), Traviata w Los Angeles, Stiffelio w MET, Simone Boccanegra w Tuluzie. Ważne w jego karierze były także koncerty z mediolańską La Scalą pod batutą Daniela Barenboima (IX Symfonia Beethovena, Aida Verdiego na 100-lecie Teatro Colón w Buenos Aires i 60-lecie pracy artystycznej Daniela Barenboima w 2010).
W sezonie 2012/13 artysta obchodzi 30-lecie swojej pracy artystycznej koncertem w Filharmonii Krakowskiej oraz w Filharmonii Narodowej, powiązane z nagraniem solowej płyty z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Antoniego Wita.
