I do tego miejsca zgadzam się z komentatorką „Gazety”. To akcja propagandowa z jednej strony, zgoda, pewnie miała „przykryć" medialnie powstanie nowego ruchu Palikota, tak, ale to też działania słuszne. Choć szkoda, ze prowadzone tak późno.
O tym, że to „ustawka”, pisze na swoim blogu w [link=http://Salon24.pl "target=_blank"]Salon24[/link] Zbigniew Kuźmiuk. „Rozmach Palikota wystraszył PR-owców Tuska. Zapowiedź pojawienia się paru tysięcy ludzi w Sali Kongresowej w Warszawie i to skrzykniętych w krótkim czasie przez Internet wymagała wywołania jakiegoś na tyle głośnego wydarzenia, które przynajmniej częściowo odwróciło by uwagę mediów od tego czego dokonał Palikot.(…) W mediach rozkręcono niesłychaną akcję z jednej strony informującą o akcji policji z wystąpieniem Premiera Tuska,że w tej sprawie będzie działał wręcz brutalnie nawet na granicy prawa, z drugiej o negatywnych skutkach zażywania dopalaczy z relacjami ze szpitali, gdzie trafili młodzi ludzie, po zażyciu tych specyfików. No i udało się sobota, niedziela i poniedziałek minęły z relacjami medialnymi, w których te dotyczące Palikota zostały przykryte relacjami ze ścigania sprzedających dopalacze i konferencjami prasowymi Premiera”. Kuźmiuk zapewne ma rację, to mogła być „ustawka”, ale skutek końcowy i tak jest dobry. Sklepy z groźnymi środkami zamknięto.
A o tym, co sądzi o rządowej akcji były minister sprawiedliwości, Zbigniew Ćwiąkalski w „Polsce The Times”: „Moja ocena jest bardzo pozytywna. To, co działo się w punktach z tzw. dopalaczami, było kpiną z prawa, kpiną ze społeczeństwa i z władzy. Na opakowaniach producent bez żadnych zahamowań wpisywał, że to jest produkt kolekcjonerski albo środek ochrony roślin, albo że to jest nie do spożycia dla ludzi, mając przecież pełną świadomość tego, że to jest do spożycia dla ludzi”.
Ważne jest co dalej będzie robione. Zamknięcie sklepów z dopalaczami powinno być tylko jednym z elementów walki ze środkami odurzającymi. Potrzebne są teraz długotrwałe, trudniejsze i nie tak spektakularne działania. Nie wiem, czy rządowi będzie się chciało.
Natomiast nie zgadzam się z konkluzją tekstu Ewy Siedleckiej. Uważa, że delegalizacja dopalaczy to fatalny pomysł. „W takiej sytuacji handel zejdzie do podziemia i państwo utraci nad nim kontrolę. I zupełnie już nie będzie wiadomo, co za świństwo sprzedaje diler w toalecie klubu czy dyskoteki. Także dzieciom. Ludzkość odurzała się od zarania. W szczególności ludzkość młoda. Nie powstrzymają jej od tego żadne zakazy czy kary. To już przećwiczyliśmy na narkotykach. Dlatego - zresztą zgodnie z najrozsądniejszą polityką dotyczącą środków odurzających, czyli zasadą redukcji szkód - w najlepszym interesie społeczeństwa jest, by państwo mogło kontrolować ich skład, pilnując, by były możliwie najmniej toksyczne i porcjowane w sposób utrudniający przedawkowanie. Jak każdy produkt - kiełbasa czy aspiryna - powinny podlegać surowym normom bezpieczeństwa. Powinny podawać skład, działanie i ostrzeżenie o skutkach ubocznych” – pisze Siedlecka.
