Rosja ćwiczy mięśnie. Analizuje Andrzej Talaga

Z ćwiczeń tych wynika, że Rosja może rzucić do walki wojska powietrznodesantowe, lotnicze, marynarkę wojenną i przeprowadzić atak rakietowy bez wcześniejszych długich przygotowań, a zatem w sposób niemal niezauważony.

Nie może być ważniejszego przekazu dla Polski w sprawach bezpieczeństwa.

1

Rosyjska armia ćwiczyła na lądzie i na morzu w pobliżu granicy chińskiej oraz nieopodal wysp japońskich.

W manewrach wzięła udział imponująca liczba 160 tys. żołnierzy, czyli więcej, niż liczy Wojsko Polskie wraz z siłami rezerwy. Moskwa uspokajała, że taka koncentracja sił nie jest wymierzona w kogokolwiek, deklarowała wręcz pełną transparentność.

Armia jakiegokolwiek państwa nie ćwiczy jednak wojny z przeciwnikiem całkowicie abstrakcyjnym, ale bierze pod uwagę konkretnego wroga, choć go nie nazywa.
Manewry rosyjskie były sprawdzianem wojny lądowej z Chinami i wojny powietrzno- -morskiej ze Stanami Zjednoczonymi oraz Japonią.

W ramach ćwiczeń Zapad we wrześniu Rosja i Białoruś będzie wspólnie ćwiczyć wojnę z Polską i NATO. Także polskie siły zbrojne oraz nasi sojusznicy z paktu w ramach manewrów Seadfast Jazz 2013 na terenie Polski, Litwy, Łotwy i Estonii przetestują w listopadzie obronę naszych krajów przed inwazją ze strony pewnego dużego państwa, niebędącego członkiem Sojuszu, położonego na wschód od nas.

Wielkie ćwiczenia przygotowuje się miesiącami i wiadomo o nich dużo wcześniej, ważniejsze z polskiego punktu widzenie są niezapowiedziane mikromanewry odbywające się od lutego tego roku.

Chodzi w nich o sprawdzenie gotowości operacyjnej wojsk do natychmiastowego wejścia w konflikt zbrojny.

Intensywność tych testów jest tak duża, że wicepremier Rosji Dmitrij Rogozin poinformował o konieczności uwzględnienia w tegorocznym budżecie dodatkowych środków na dostawy amunicji. Jak donosi agencja TASS, chodzi o 10 tysięcy różnego typu aktywności testowych rosyjskiej armii od lutego do czerwca 2013 r. Liczba ta nie uwzględnia rutynowych, planowanych wcześniej ćwiczeń.

2

Ośrodek Studiów Wschodnich w swojej analizie twierdzi, że dowiodły one, iż wojsko rosyjskie ma pełne zdolności operacyjne do przeprowadzenia ataku rakietowego, obrony przez takim atakiem oraz krótkotrwałej interwencji przy pomocy mieszanych sił powietrzno-morsko-lądowych. Oznacza to, że siły zbrojne Federacji Rosyjskiej wykonały wielką pracę od 2008 r., kiedy uderzyły na Gruzję. Pomimo błyskotliwego zwycięstwa kampania ta nie przyniosła im chwały. Wygrały tak łatwo raczej z powodu słabości przeciwnika niż własnej sprawności.

Zawiodło wówczas dowodzenie, łączność, koordynacja działań sił lądowych i lotnictwa, wreszcie wojna ta wykazała faktyczną niezdolność sił zbrojnych do przeprowadzenia operacji desantowych.