Odwołano dyrektora kopalni Mysłowice-Wesoła

Podczas kolejnego czwartkowego briefingu przed kopalnią rzecznik Katowickiego Holdingu Węglowego Wojciech Jaros poinformował też o odwołaniu tego dnia dotychczasowego dyrektora kopalni Mysłowice-Wesoła. Przez ostatnie ok. 1,5 roku funkcję tę pełnił Eugeniusz Małobęcki.

Na stanowisko dyrektora Mysłowic-Wesołej powołany został dotychczasowy dyrektor innego zakładu KHW - kopalni Wieczorek - Marek Pieszczek. Obowiązki dyrektora Wieczorka będzie pełnił dotychczas naczelny inżynier tamtej kopalni Jarosław Jamrozy. Pytany, czy zmiany mają bezpośredni związek z ubiegłotygodniowym wypadkiem w Wesołej, Jaros wskazał, że zarząd Holdingu nie upublicznia uzasadnień tych decyzji.

Jak poinformował podczas porannego briefingu kierownik działu energomechanicznego w kopalni Grzegorz Standziak, w czwartek po godz. 5 ratownicy po raz kolejny musieli zostać wycofani z rejonu rozlewiska do ich podziemnej bazy.

Rozlewisko w zagłębieniu terenu (tzw. muldzie) wypełnia woda napływająca z górotworu oraz – prawdopodobnie – pochodząca z uszkodzonego wskutek wypadku rurociągu (później odciętego). Ratownicy rozpoczęli próby usuwania przeszkody w poniedziałek, jednak na dobre udało się im rozpocząć pracę we wtorek – wcześniej kilkakrotnie byli wycofywani po czasowych wzrostach stężeń niebezpiecznych gazów.

Przez całą noc ratownicy wypompowywali wodę z rozlewiska. Udało im się dołożyć kolejne 20-metrowe odcinki dostarczającego powietrze lutniociągu oraz tzw. linii chromatograficznej, która umożliwia ciągłe badanie składu kopalnianej atmosfery. W nocy podjęli też próbę forsowania rozlewiska, udało im się przejść ok. 30-40 metrów.

"Dalej nie przedzierali się, ponieważ poziom wody sięgał już ich aparatów oddechowych. Poza tym zadymienie, widoczność w tym miejscu – jako że odeszli ok. 30 metrów od końcówki lutniociągu – była na tyle niska, że któryś z ratowników mógł potknąć się, uszkodzić aparat, napytać sobie nieszczęścia" - relacjonował Standziak. Poziom wody sięgał wtedy metra, konieczne zatem okazało się dalsze pompowanie.

Ratownicy nie potrafili oszacować, jak wiele jeszcze wody trzeba usunąć i ile może to potrwać. Inżynier wyjaśniał, że choć istnieją dane z pomiarów, gdy wyrobisko było drążone, m.in. wskutek eksploatacji górniczej i ruchów górotworu podlegało deformacjom; nie można zatem teraz oszacować, jak wygląda na kolejnych metrach.

Niezależnie od tej sytuacji ok. godz. 5.15 stężenia kopalnianych gazów znów weszły w tzw. trójkąt wybuchowości. Oznaczało to wycofanie zastępów do bazy i tam oczekiwanie na poprawę warunków. Ratownicy będą mogli znów wejść w rejon rozlewiska, gdy wyrazi na to zgodę kierownictwo akcji - po tym jak stężenia gazów spadną i ustabilizują się.

Standziak mówił też, że z miejsca, gdzie dotarli w rozlewisku ratownicy, do miejsca, w którym spodziewają się znaleźć poszukiwanego, pozostało ok. 140 metrów. Nie można wykluczyć, że po wypompowaniu wody z obecnego rozlewiska na drodze stanie im kolejne – w następnej, mniejszej już muldzie. Nie wiadomo też, w jakim stanie na ostatnim odcinku są np. elementy wzmacniające obudowę wyrobiska.

W środę rano przedstawiciele sztabu akcji podawali, że wraz z pompowaniem trwają prace profilaktycznie, które po odnalezieniu i wywiezieniu zaginionego górnika umożliwią zamknięcie rejonu zagrożenia.

W czwartek rano Standziak był m.in. pytany o docierające do mediów sygnały o przekroczeniach czasu pracy biorących udział w akcji ratowników, a także o ich skargach na niewystarczające zabezpieczenie. Inżynier zaznaczył m.in., że nad czasem pracy ratowników czuwa cały czas pracujący pod ziemią lekarz. Dodał, że maksymalny teoretyczny czas ich pracy ogranicza do czterech godzin konstrukcja aparatów oddechowych. Rzeczywisty czas określany jest na miejscu, przede wszystkim na podstawie warunków klimatycznych.