Życie na Ziemi może pochodzić z cząstek biologicznych transportowanych na powierzchnię planety dzięki strumieniom kosmicznego pyłu. Nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Edynburgu i opublikowane w czasopiśmie „Astrobiology” sugerują, że fale kosmicznego pyłu poruszające się z prędkością nawet 70 km na sekundę zderzają się z naszą atmosferą. Na drodze takie kolizji mogą pozostawiać cząstki o różnej budowie i składzie chemicznym.
Nie są to wydarzenia sporadyczne. Strumienie międzyplanetarnego pyłu nieustannie bombardują naszą planetę. Mogły zatem przynieść organizmy z odległych światów lub odwrotnie – wysłać nasze mikroorganizmy daleko w przestrzeń kosmiczną i na inne planety.
Takie podróże teoretycznie mogą przetrwać niektóre drobne formy życia. Oznacza to, że wbrew temu, co wcześniej sądzono, nie tylko duże kolizje takie jak uderzenia asteroid mogą być jedyną drogą, jaką życie przenosiło się między planetami.
Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu twierdzą, że małe cząstki, które znajdują się w górnych warstwach atmosfery, na wysokości 150 km lub wyższej, mogłyby zostać wyrzucone poza granice ziemskiej grawitacji wraz z pyłem kosmicznym i w ten sposób dotrzeć do innych zakamarków Układu Słonecznego.
Wiadomo, że niektóre bakterie, rośliny i małe zwierzęta są w stanie przetrwać w kosmosie. Szczególnie interesujące wydają się niesporczaki. Te małe bezkręgowce uznawane są za najbardziej odporne na warunki zewnętrzne ze wszystkich znanych organizmów. W stanie anabiozy mogą przetrwać w temperaturach od zera absolutnego do ponad 150°C. Znoszą 1000 razy silniejsze promieniowanie jonizujące niż jakiekolwiek inne zwierzę. Potrafią przeżyć ciśnienie 6000 atmosfer, wytrzymać ponad 100 lat bez wody i wysokie stężenia soli. Przy takich możliwościach przestrzeń kosmiczna nie wydaje się dla nich wyzwaniem. Jeśli są w stanie przetrwać w górnych warstwach atmosfery, to prawdopodobnie także podróż na inną planetę, niesione pyłem kosmicznym.
