Sondaż: Duża część Polaków nie zauważyła żadnych działań Kościoła katolickiego po wybuchu wojny w Ukrainie

Po wybuchu wojny w Ukrainie Polacy masowo ruszyli z pomocą uciekającym przed działaniami wojennymi. Otworzyli swoje domy i mieszkania, organizowali pomoc materialną. W akcje pomocowe włączyły się także firmy oraz różne instytucje – w tym Kościół katolicki.

Na zlecenie „Rzeczpospolitej” IBRiS zapytał Polaków, jak oceniają działania Kościoła po wybuchu wojny. O ile 32,2 proc. badanych oceniło te działania dobrze, a 19,9 proc. źle, o tyle zaskakujący jest wysoki odsetek osób, które takich działań w ogóle nie odnotowały. To aż 43 proc. badanych.

graf. Tomasz Sitarski

Zaangażowania Kościoła nie dostrzegli przy tym respondenci ze wszystkich grup wiekowych. Najwyższy odsetek – 56 proc. – jest w grupie najmłodszej (18–29 lat), najniższy – 28 proc. – wśród osób między 60. a 69. rokiem życia.

Pomoc na dużą skalę

Dlaczego te dane zaskakują? Bo działania Kościoła były i są widoczne. W dniu wybuchu wojny abp Stanisław Gądecki, w imieniu wszystkich biskupów, wydał komunikat, w którym działania Rosji określono jako „niedopuszczalny i haniebny akt barbarzyństwa, skierowany wobec suwerenności i niezależności niepodległego państwa”. Podkreślił też, że Kościół w Polsce chce przyjść Ukrainie z pomocą, również materialną.

Potem było oświadczenie Rady Stałej KEP, komunikat po Zebraniu Plenarnym, a także list abp. Gądeckiego do Cyryla, prawosławnego patriarchy moskiewskiego i całej Rusi. Przewodniczący polskiego episkopatu prosił w nim o apel o wycofanie wojsk rosyjskich z Ukrainy i pisał m.in.: „Żaden powód, żadna racja nigdy nie usprawiedliwia decyzji o rozpoczęciu inwazji wojskowej na niepodległy kraj, bombardowania osiedli mieszkalnych, szkół czy przedszkoli”.

List ten odbił się szerokim echem w Europie i podobne wysłały do Cyryla także episkopaty z innych krajów.

Ale oprócz działań w sferze werbalnej Kościół ruszył też z pomocą materialną. W pierwszych dniach wojny Caritas Polska przekazał swoim ukraińskim odpowiednikom (greckokatolickiej Caritas Ukraina i rzymskokatolickiej Caritas-SPES) m.in. 100 tys. euro na pomoc dla poszkodowanych. Z polskich parafii na wschód zaczęły wyjeżdżać transporty z pomocą humanitarną. Uchodźców przyjęto na plebaniach, w domach parafialnych, rekolekcyjnych, domach zakonnych, seminariach. Metropolita wrocławski, abp Józef Kupny, otworzył dla nich diecezjalny hotel, a bp Andrzej Jeż z Tarnowa drzwi do swojej rezydencji.

Dowód sekularyzacji?

Księża razem z parafianami ruszyli także do punktów recepcyjnych, by pomagać jako wolontariusze. Klerycy z warszawskiego seminarium od 8 marca jako wolontariusze pomagają ukraińskim uchodźcom na terenie Dworca Zachodniego w Warszawie. – Jeżdżą tam popołudniami, a nawet zostają na całą noc – informował kilka dni temu ks. Piotr Kucharczyk z seminarium.

Dlaczego Polacy nie dostrzegają zaangażowania Kościoła?

Marcin Duma, szef IBRiS, zwraca uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze: coraz luźniejszy związek Polaków z Kościołem. Po drugie: przekonanie o tym, że pomogliśmy Ukraińcom sami, bez pomocy rządu, samorządów i Kościoła. – To badanie jest kolejnym w ostatnich czasach dowodem na to, że ludzie przestali chodzić do kościoła – mówi Duma. – Przecież w każdym chyba kościele w tych dniach mówiono o wojnie w Ukrainie, apelowano o zbiórki i organizowano pomoc. Naprawdę trudno tego nie zauważać – dodaje.