Pierwsza ze skarg nadzwyczajnych Prokuratora Generalnego dotyczy małżeństwa, które zawarło w 2005 roku z jednym z dużych banków komercyjnych umowę pożyczki o kredyt hipoteczny na kwotę 32 tys. CHF. Pieniądze miały być przeznaczone na wykończenie domu jednorodzinnego. Następnie kwota ta została podwyższona do ponad 42 tys. CHF. Małżeństwo spłaciło kredyt w wysokości ponad 75 tys. zł oraz 7,8 tys. CHF, następnie jednak w wyniku trudności finansowych przestało spłacać raty w terminie.
Wskutek tego bank wypowiedział umowę kredytową, a następnie wystąpił do Sądu Okręgowego w Lublinie z pozwem o zasądzenie kwoty ponad 29 tys. CHF. Sąd nakazał małżonkom zapłacić łączną kwotę (wraz z odsetkami i opłatami sądowymi) przekraczającą 30 tys. CHF. W marcu 2020 roku nakaz uzyskał klauzulę wykonalności. Obecnie w sprawie toczy się postępowanie egzekucyjne.
W skardze nadzwyczajnej Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego nakazu zapłaty i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy w Lublinie, a także o wstrzymanie prowadzonego postępowania egzekucyjnego do czasu ponownego rozpoznania sprawy przez lubelski sąd.
PG wskazał, że sąd wydając nakaz zapłaty bez zbadania w całości potencjalnie abuzywnych zapisów umowy kredytowej naruszył przepisy Konstytucji, w tym art. 76 dający gwarancję poszanowania praw konsumenckich oraz art. 9, nakładający na instytucje krajowe obowiązek uwzględnienia obowiązującego w Polsce prawa unijnego, a tym przypadku Dyrektywy Rady 93/13/EWG.
W ocenie Prokuratora Generalnego sąd naruszył również przepisy procedury cywilnej m.in. poprzez wydanie nakazu zapłaty pomimo nieudowodnienia przez powoda podstawy roszczenia i jego wysokości.
