Zgodnie z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=7C0D2340C47C143CC5988498778C5E17?id=182064]prawem lotniczym (DzU z 2006 r. nr 100, poz. 696 ze zm.)[/link] [b]linie lotnicze nie mają obowiązku zapewnienia asystenta lotu podróżnemu, który nie zna języka obcego.[/b]
Każdy działający na terenie Polski przewoźnik musi posiadać regulamin, w którym określa typowe warunki przewozu pasażerów i bagażu oraz ładunków (art. 205 ust. 3 prawa lotniczego). W regulaminie tym znajdują się m.in. postanowienia dotyczące świadczenia dodatkowych usług ([link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=DB309254BC52ACFD0726716C1C380FD5?id=171433]rozporządzenie ministra infrastruktury z 14 listopada 2003 r. w sprawie regulaminów przewoźników lotniczych, DzU nr 204, poz. 1983)[/link].
A zatem linie lotnicze mogą wprowadzić do swojego regulaminu dodatkową usługę w postaci pomocy asystenta lotu (najprawdopodobniej będzie się to wiązać z dodatkową opłatą). Czytelnik powinien zapoznać się z ofertą poszczególnych przewoźników.
Jeśli natomiast chodzi o podróżowanie osób wymagających specjalnej opieki (osoby starsze, chore, niepełnosprawne, a także dzieci podróżujące same), to przewoźnicy mają obowiązek wprowadzić dla nich specjalne ułatwienia.
Szczegółowe obowiązki dotyczące przewozu lotniczego osób niepełnosprawnych zawarte są w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą.
