Bartkiewicz: Nanga Parbat - dlaczego czasem warto milczeć?

Nie będę udawał, że rozumiem, dlaczego Tomasz Mackiewicz tak bardzo chciał zdobyć Nanga Parbat zimą, mimo świadomości ryzyka, które się z tym wiąże. Nie rozumiem. Ale w obliczu dramatu, którego świadkami byliśmy, nie ma to żadnego znaczenia.

Aktualizacja: 20.12.2018 11:52 Publikacja: 20.12.2018 00:01

Bartkiewicz: Nanga Parbat - dlaczego czasem warto milczeć?

Foto: Facebook/Tomek Czapkins Mackiewicz

Oto najlepsze i najchętniej klikane teksty z 2018 roku (lista poniżej). Przez 12 dni z rzędu prezentujemy wybrane artykuły z poszczególnych miesięcy. Wśród styczniowych na wyróżnienie zasługuje komentarz Artura Bartkiewicza o fali bezdusznych wypowiedzi, która rozlała się w internecie, gdy himalaista Tomasz Mackiewicz walczył o życie.

Tragedia Polaka, który utknął na wysokości ponad 7 tys. m, wywołała dwojakie reakcje. Znaczna większość osób, dla których himalaizm jest na co dzień czystą abstrakcją, mocno ściskała kciuki za niego, za Elisabeth Revol, za dzielnych polskich himalaistów, którzy ruszyli z odsieczą. By ocalić Polaka, trzeba było cudu – ale większość chciała wierzyć w cud. Pewnie nawet dziś są jeszcze tacy, którzy w ów cud wierzą.

Jest jednak też – sądząc po komentarzach w sieci – całkiem spora grupa osób, które pytają: po co im to? Dlaczego mamy ratować kogoś, kto na własne życzenie znalazł się w tarapatach? Dlaczego polskie państwo ma płacić za pomoc komuś, kto zdecydował się na dość ryzykowne hobby? Co to w ogóle za pomysł, by zimą chodzić po niezdobytych górach? Kazał im ktoś? Są przecież osoby, które bardziej zasługują na współczucie i pomoc: chore dzieci, samotni seniorzy, głodni, bezdomni itd.

Pytanie tylko, czy moment, w którym ktoś walczy o życie, leżąc samotnie w namiocie przy odczuwalnej temperaturze minus 60 st. C, to czas na filozoficzne refleksje na temat sensu i bezsensu rozmaitych aktywności podejmowanych przez ludzi. Wiadomo było, że akcja ratownicza nie będzie długa. Tu o życiu i śmierci decydowały godziny. Wszyscy powinni więc byli rozumieć, że potem będą mieć jeszcze całe życie na spieranie się o to, czy chodzenie po górach ma sens, czy go nie ma.

Najbliżsi Tomasza Mackiewicza przeżywali najtrudniejsze chwile w życiu. Oczyma wyobraźni widzieli kochaną osobę samotną, opuszczoną, dramatycznie walczącą o życie. Sen z powiek spędzały pytania: Czy wytrzyma? Czy jeszcze walczy? Czy się nie podda? A w tym samym momencie ktoś – zupełnie emocjonalnie niezwiązany ze sprawą – z perspektywy swojego biurka pouczał: Przecież mógł nie iść. I jeszcze chwalił się tym na internetowym forum.

Mógł nie iść. Ale poszedł. I dopóki trwała walka o jego życie – należało trzymać za niego kciuki. A jeśli kogoś nie było na to stać – należało milczeć. To nic nie kosztuje. Gdy wyschną łzy, każdy zdąży być jeszcze najmądrzejszy na świecie.

Czytaj także wybór najlepszych tekstów z pozostałych miesięcy 2018 roku:

LUTY: Błaszczak ustąpił Macierewiczowi

MARZEC: Wypadek Szydło: bunt śledczych

KWIECIEŃ: Jerzy Dziewulski: Widziałem teczki osób z listy Macierewicza

MAJ: Jak polscy emigranci tracą dzieci

Oto najlepsze i najchętniej klikane teksty z 2018 roku (lista poniżej). Przez 12 dni z rzędu prezentujemy wybrane artykuły z poszczególnych miesięcy. Wśród styczniowych na wyróżnienie zasługuje komentarz Artura Bartkiewicza o fali bezdusznych wypowiedzi, która rozlała się w internecie, gdy himalaista Tomasz Mackiewicz walczył o życie.

Tragedia Polaka, który utknął na wysokości ponad 7 tys. m, wywołała dwojakie reakcje. Znaczna większość osób, dla których himalaizm jest na co dzień czystą abstrakcją, mocno ściskała kciuki za niego, za Elisabeth Revol, za dzielnych polskich himalaistów, którzy ruszyli z odsieczą. By ocalić Polaka, trzeba było cudu – ale większość chciała wierzyć w cud. Pewnie nawet dziś są jeszcze tacy, którzy w ów cud wierzą.

Komentarze
Jerzy Haszczyński: Koniec Baszara Asada, wielkiego zbrodniarza. Czego początek?
Komentarze
Idą wybory, więc Tusk i Hołownia są skazani na szorstką przyjaźń
Komentarze
Immunitet Kaczyńskiego podzielił koalicję. Zakład Hołowni, Tusk pod presją
Komentarze
Artur Bartkiewicz: Olgierd L., Karol Nawrocki i służby. Strach pomyśleć, co jeszcze nas czeka
Materiał Promocyjny
Przewaga technologii sprawdza się na drodze
Komentarze
Estera Flieger: Która godzina? Donald Tusk odpowiada: „Rozliczenia”
Materiał Promocyjny
Transformacja w miastach wymaga współpracy samorządu z biznesem i nauką