Dom zły *****

Pięć lat temu w „Weselu” Wojciech Smarzowski pokazał prowincjonalną współczesną Polskę: zachłanną, upiorną, przeżartą przez korupcję. Rozlewający się w finale fekalno-bigosowy sos nie pozostawiał żadnych złudzeń. „Dom zły” to historyczne, złe przedpole, swoisty prequel „Wesela” pokazujący świat doszczętnie zbydlęcony przez system, w którym nie ma nadziei.

Publikacja: 26.11.2009 04:03

„Dom zły” to historyczne, złe przedpole, swoisty prequel „Wesela” pokazujący świat doszczętnie zbydl

„Dom zły” to historyczne, złe przedpole, swoisty prequel „Wesela” pokazujący świat doszczętnie zbydlęcony przez system, w którym nie ma nadziei

Foto: ITI CINEMA

[b]Czytaj też:

Barbara Hollender: [link=http://www.rp.pl/artykul/9131,397362_Unurzani_w_bagnie_Peerelu.html]Unurzani w bagnie Peerelu[/link]

[link=http://www.zyciewarszawy.pl/artykul/4,423453_W_kinie_interesuje_mnie_zlo.html]Rozmowa Jolanty Gajdy-Zadwornej z Wojciechem Smarzowskim[/link]

[/b]

Wszyscy są tutaj unurzani: miejscowi wieśniacy, przybyły z miasta zootechnik, milicjanci, prokurator, partyjny czynownik, trochę także ksiądz („ma przełożenie w Polmozbycie”).

Akcja rozgrywa się w dwóch przenikających się planach czasowych. Jesienią 1978 r. w domu na odludziu zdarzyła się straszna zbrodnia. Poprzedziła ją solidna popijawa.

Gospodarz (Dziędziel) zaprosił do domu niespodziewanego gościa, zootechnika Środonia (Jakubik), który po drodze do miejscowego PGR, gdzie dostał pracę, trafił do jego obejścia. Kolejne butelki bimbru ukazały możliwość rozpoczęcia wspólnego interesu, wspartego wydobytymi spod podłogi pieniędzmi gospodarza. Dlaczego początkowo przyjazne spotkanie zakończyło się wybuchem krwawej przemocy? Wydarzenia sprzed czterech lat próbuje odtworzyć zimą 1982 r., w czasie stanu wojennego, milicyjne śledztwo.

Głównym podejrzanym jest ów Środoń, idealny kozioł ofiarny. Drobny cwaniak z politycznymi zadrami w życiorysie. Wówczas udało mu się wyjść cało z krwawej jatki, ale teraz nikt nie słucha jego wyjaśnień. Wizja lokalna jest tylko formalna. Winny już wcześniej został wyznaczony. Władza na gwałt szuka jakiegoś spektakularnego dowodu skuteczności swego działania.

Ale u Smarzowskiego intryga kryminalno-milicyjna jest tylko wciągającym pretekstem. Twórca mistrzowsko miesza konwencje: groza sąsiaduje ze śmiechem, tragedia zamienia się w makabreskę. Zbryzgane krwią wiejskie podwórze i zimowe, pozornie uspokajające, krajobrazy wizji lokalnej dopełniają sugestywnego obrazu moralnego spustoszenia.

Prawdziwie wielkie kino.

[b]Czytaj też:

Barbara Hollender: [link=http://www.rp.pl/artykul/9131,397362_Unurzani_w_bagnie_Peerelu.html]Unurzani w bagnie Peerelu[/link]

Pozostało 92% artykułu
Film
Kryzys w polskiej kinematografii. Filmowcy spotkają się z ministrą kultury
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Film
Najbardziej oczekiwany serial „Sto lat samotności” doczekał się premiery
Film
„Emilia Perez” z największą liczbą nominacji do Złotego Globu
Film
Europejskie Nagrody Filmowe: „Emilia Perez” bierze wszystko
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Film
Harry Potter: The Exhibition – wystawa dla miłośników kultowej serii filmów