Kłopoty producenta z zastrzelonym psem

Nijaka satyra na Hollywood. Twórcom zabrakło odwagi, by zadrzeć z własnym środowiskiem

Publikacja: 25.04.2009 01:08

Robert De Niro świetnie zagrał filmowego producenta spętanego siecią zależności

Robert De Niro świetnie zagrał filmowego producenta spętanego siecią zależności

Foto: BEST FILM

„Co jest grane?” Barry’ego Levinsona można dopisać do długiej listy filmów pokazujących w krzywym zwierciadle kulisy fabryki snów.

W tych obrazach Hollywood zawsze okazuje się miejscem pełnym fałszu i próżności. Wytwórnie myślą o filmie jak o produkcie, który powinien przynieść zysk. A producenci mają urwanie głowy, próbując godzić punkt widzenia szefów studiów z ambicjami reżyserów.

W takiej sytuacji znajduje się także Ben (Robert De Niro) z „Co jest grane?”. Wyprodukowany przez niego film „Wściekły” wypadł koszmarnie podczas pokazów testowych. Widzowie nie protestowali wprawdzie, gdy kule rozszarpywały ciało Seana Penna, który we „Wściekłym” zagrał główną rolę. Ale zaczęli wychodzić, gdy zginął jego psiak.

Wytwórnia naciska więc na Bena, by wymógł na reżyserze zmianę zakończenia. Jednak pochodzący z Europy filmowiec (Michael Wincott) okazuje się rozkapryszonym facetem, który nie chce ustąpić.

Na dodatek rusza produkcja filmu akcji z Bruce’em Willisem. Gwiazdor roztył się i zapuścił gęstą brodę. Na prośbę Bena o zgolenie zarostu wrzeszczy, że straci przez to artystyczną wiarygodność.

Ben ma także kłopoty w życiu osobistym. Rozstał się z drugą żoną, ale teraz chętnie by do niej wrócił...

Scenariusz filmu powstał na podstawie wspomnień Arta Linsona (producenta m.in. „Nietykalnych”). Przypomina zbiór luźno powiązanych epizodów – najlepsze są te, w których gwiazdorzy grają samych siebie. Jest to raczej szkic o hollywoodzkim środowisku niż w pełni przemyślany film. Nie wnosi do obrazu Hollywood niczego ponad to, co już wiemy.

„Co jest grane?” brakuje artystycznej odwagi, którą miał Robert Altman, kręcąc „Gracza”. Stary mistrz pokazywał, że w filmowym światku ludzie zrobią wszystko, by nie wypaść z biznesu. Satyra Levinsona nie ma zębów.

Natomiast reżyserowi udały się dwie rzeczy. Pierwsza to portret wiecznie zestresowanego producenta. Zabiegany Ben wikła się w kompromisy, składa obietnice, których nie może dotrzymać. De Niro świetnie pokazał człowieka spętanego siecią zależności. To pierwsza od kilku lat rola, w której nie szarżuje.

Nieźle wypadł także gorzki żart z wrażliwości współczesnego widza. Ludzie lamentują nad zastrzelonym psem, ale śmierć człowieka gotowi są przełknąć bez problemu!

To paradoks, że w satyrycznym filmie o Hollywood najlepiej sprawdza się kąśliwy dowcip na temat publiczności.

„Co jest grane?” Barry’ego Levinsona można dopisać do długiej listy filmów pokazujących w krzywym zwierciadle kulisy fabryki snów.

W tych obrazach Hollywood zawsze okazuje się miejscem pełnym fałszu i próżności. Wytwórnie myślą o filmie jak o produkcie, który powinien przynieść zysk. A producenci mają urwanie głowy, próbując godzić punkt widzenia szefów studiów z ambicjami reżyserów.

Pozostało 82% artykułu
Film
„28 lat później”. Powrót do pogrążonej w morderczej pandemii Wielkiej Brytanii
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Film
Rekomendacje filmowe: Wchodzenie w życie nigdy nie jest łatwe
Film
Kryzys w polskiej kinematografii. Filmowcy spotkają się z ministrą kultury
Film
Najbardziej oczekiwany serial „Sto lat samotności” doczekał się premiery
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Film
„Emilia Perez” z największą liczbą nominacji do Złotego Globu