Jak Syrenka ożywiła króla

Kosmici porywający Pałac Kultury, król Zygmunt III Waza tak ożywiony telefoniczną konwersacją z posągową Syrenką, że zdecydowany jest zejść z kolumny i ruszyć z nią w miasto, wydarta z gazety twarz Zbyszka Cybulskiego jako tło plastelinowego love story. To tylko niektóre pomysły niekonwencjonalnego filmu, który po raz pierwszy zaprezentowano wczoraj w Muzeum Powstania Warszawskiego.

Miejsce projekcji nie było przypadkowe. Organizatorem akcji „animuj! Warszawę!” i konkursu na krótkometrażową animację o stolicy pt. „Warszawa wczoraj i dziś. Pokaż swój obraz miasta” było muzeum z ulicy Grzybowskiej. To tu przez ponad rok odbywały się warsztaty, na których pod okiem mistrzów animacji amatorzy tworzyli fragmenty wspólnego projektu.

[srodtytul]Zwariowany kolaż[/srodtytul]

Autorów filmu „animuj! Warszawę” jest ponad stu. Swoje scenki tworzyli w osobnych grupach. Nie znając innych pomysłów ani technik, w jakich były realizowane. Dzięki temu powstał różnorodny, wielobarwny i z lekka szalony kolaż.

– Chcieliśmy przełamać stereotypy związane z animacją jako dziedziną wymagającą specjalistycznego sprzętu i nadzwyczajnych umiejętności plastycznych – podkreślają pomysłodawcy akcji. – Szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: co wpłynęło na współczesny kształt miasta – jego mieszkańców, architekturę i atmosferę – dodają.

Zarówno uczestnicy warsztatów, jak i twórcy filmów konkursowych mieli dostęp do bazy archiwalnych wizerunków miasta z różnych okresów. Spotykali się też z varsavianistami.

– Nie sugerowaliśmy autorom, by nawiązywali do Powstania Warszawskiego, a jednak część z uczestników taki wątek wykorzystała – mówi rzecznik muzeum Anna Kotonowicz.

Wojenne kadry stolicy zainspirowały też autora zwycięskiego filmu w konkursie „Warszawa wczoraj i dziś...”. Jury w składzie: Witold Giersz, Mariusz Wilczyński, Robert Turło i Marek Skrobecki spośród siedmiu prac wybrało „1000 wiader wody” 23-letniego Tomasza Popakula.

Nastrojowa czarno-biała animacja przypomina stylem filmy Piotra Dumały. Ma też podobny klimat i bohatera, który – choć ledwie zarysowany – sylwetką i sposobem poruszania się opowiada swoją historię. W króciutkim filmiku Tomasza Popakula widzimy nie tylko mężczyznę, który w stałym, zmęczonym rytmie pompuje wodę z ocalałego ujęcia, a potem dźwiga ją w ruiny. To także migawkowy zapis przeszłości miasta .

– Fragment Warszawy przywrócony do życia zrobił na mnie największe wrażenie – zdradza Marek Skrobecki, reżyser m.in. filmu „Ichthys”, współtwórca oscarowego „Piotrusia i wilka”.

[srodtytul]Od kreski do 3D[/srodtytul]