Litwinów jest wszędzie pełno. Na ulicach, w sklepach, a nawet na stokach narciarskich. Kurs lita, ich waluty, w stosunku do złotówki sprawia, że opłaca im się kupować praktycznie wszystko. Może za wyjątkiem papierosów i markowych alkoholi.

Obliczony na setki samochodów parking przy "Kauflandzie" w soboty jest tak zastawiony, że nie ma gdzie szpilki włożyć. W kilkuletniej historii sklepu nigdy czegoś takiego nie było.

Od granicy litewsko-polskiej do Suwałk jest raptem 25 kilometrów.- Nawet jeżeli doliczy się koszty paliwa, to i tak człowiek wychodzi na swoje - opowiada Antonas Niedzinskas z Mariampola, który na zakupy wybiera się przynajmniej raz w tygodniu.

Z marketów Litwini wyjeżdżają z pełnymi koszami. Mają w nich zapasy mąki, cukru, oleju, kawy i napojów. Kupują słodycze oraz nabiał. Na jednej kostce masła mogą zaoszczędzić nawet złotówkę. Z Polski opłaca się wywozić nawet jajka.

W szybkim tempie ogołocają też stoiska z mięsem i wędlinami. Przyjeżdżali po nie do naszego kraju zanim jeszcze złotówka zaczęła tracić na wartości. Bo u nas było taniej. Ale teraz robią zakupy we wręcz hurtownych ilościach.

Handlarze z suwalskiego bazaru, gdzie mięso jest najtańsze, a zarazem najlepszej jakości, zacierają ręce. Już od rana zaczyna znikać praktycznie wszystko, co wystawiają na sprzedaż. W weekendy, kiedy Litwinów jest najwięcej, kupno kawałka wieprzowiny czy kurczęcych nóżek po godz. 10-11 graniczy niemal z cudem.

Z bazaru, ale i ze sklepów znikają też owoce. - Największym zainteresowaniem cieszą się jabłka - opowiada Anna Kalinowska, bazarowy sprzedawca. - Kupują je kilogramami.

Choć litewski i polski nic wspólnego ze sobą nie mają, znikają wszelkie bariery językowe.

- Tu nie trzeba za dużo gadać - opowiada Antonas Niedzinskas, który z polskim radzi sobie nie najgorzej. - Wystarczy wyłożyć zawartość koszyka na ladę, spojrzeć na cenę i zapłacić.

W pobliskim markecie budowlanym już tak się nie da.- Niektórzy przyjeżdżają razem z tłumaczem - mówi Jarosław Kapliński, kierownik sklepu. - Robią zwykle większe zakupy. Wszystko to z kalkulatorem w ręce. Doskonale zdają sobie sprawę, co z materiałów budowlanych opłaca im się kupować, a co nie.

Glazury czy farby na razie jeszcze nie znikają ze sklepów w takim tempie, jak żywność. Ludzie z branży sądzą jednak, że to tylko kwestia czasu.