Thomas Rose. Ambasador czy namiestnik Donalda Trumpa?

Przesłuchanie kandydata na ambasadora w Warszawie przez Komisję Spraw Zagranicznych Senatu USA miało miejsce ledwie kilkanaście godzin przed prezentacją przez Donalda Tuska nowego składu rządu. Przy tej okazji premier, odnosząc się do sytuacji wewnątrz kraju, mówił o „walce dobra ze złem” i wskazywał, że nasz kraj musi stawić czoło nie tylko zagrożeniu zewnętrznemu ze wschodu, ale i wewnętrznemu, ze strony tych, którzy „nienawidzą Unii Europejskiej i nie życzą dobrze Ukrainie”. W ten sposób polaryzacja polityczna w naszym kraju przekroczyła kolejne granice. 

Czytaj więcej

Komentarze

Pół roku Trumpa: to już inna Ameryka

Stany Zjednoczone przestały być orędownikiem rządów prawa i globalizacji. Czy przestaną też broni...

Jak się w tym odnajdzie Thomas Rose, znany z konserwatywnych poglądów, były doradca wiceprezydenta Mike’a Pence’a i prezes wydawcy „Jerusalem Post”? W czasie wystąpienia przed senatorami kilkakrotnie podkreślał, że Polacy są „wściekle przywiązani do swojej suwerenności” i „nie ma czegoś takiego, co można im wmówić”. Zaznaczał jednocześnie, że dobre relacje ze Stanami Zjednoczonymi są przedmiotem ponadpartyjnej zgody w naszym kraju. Ale to nie przekonało wszystkich.

Senator z Missouri Jeanne Shaheen, odwołując się m.in. do wpisów Rose’a w mediach społecznościowych, pytała go wprost, czy rozumie, że rola ambasadora wymaga bezstronności wobec gry politycznej w kraju, w którym przychodzi mu pełnić misję. Jednym z punktów, na które wskazywała Shaheen, mogła być ostra krytyka polskich władz pod koniec zeszłego roku, kiedy „Rzeczpospolita” ujawniła, że nasz kraj zamierza wykonać ówczesne polecenie Międzynarodowego Trybunału Karnego o zatrzymaniu Benjamina Netanjahu z powodu zarzutów o zbrodnie w Strefie Gazy przy okazji jego udziału w uroczystości 80. rocznicy wyzwolenia KL Auschwitz. 

Karol Nawrocki już we wrześniu ma się spotkać z Donaldem Trumpem

Rose podkreślił, że z tweetów się nie wycofuje i choć zamierza respektować zasadę neutralności, to przecież będzie działał z determinacją, jeśli tego będzie wymagała realizacja „agendy prezydenta”. W długim wpisie na X z połowy lipca przyszły ambasador wynosił Trumpa pod niebiosa.

„Dziękuję, prezydencie, za to, że nasza gospodarka jest silna, granice bezpieczne, podatki wpływają do kas państwa, obcy kryminaliści są zabierani z ulic naszych miast, dochody z podatków wzrosną” – zaczynał długą listę pochwał, z których wiele odnosi się do faktów podawanych w Ameryce w wątpliwość.

Takie podejście w sposób naturalny sytuuje sympatie Rose’a po jednej stronie polskiej sceny politycznej. Amerykańskie źródła dyplomatyczne podkreślają bowiem, że obecny przywódca amerykański traktuje zwycięstwo kandydata PiS jako własny sukces i być może jest gotów go za to wynagrodzić.

Z naszych informacji wynika, że we wrześniu przy okazji sesji ogólnej ONZ w Nowym Jorku Nawrocki poleci też do Waszyngtonu, gdzie spotka się z Donaldem Trumpem. Być może przy tej okazji zostanie ogłoszony termin wizyty państwowej w USA polskiego prezydenta albo przyjazdu do Polski Trumpa (zaprosił go Andrzej Duda). Nic nie wskazuje natomiast na to, że Donald Tusk dostanie zaproszenie do przyjazdu do Stanów od JD Vance’a. Zgodnie z protokołem dyplomatycznym to wiceprezydent jest partnerem szefa polskiego rządu. 

Sprawą o strategicznym znaczeniu dla naszego kraju jest utrzymanie około 10 tys. żołnierzy USA, którzy dziś stacjonują nad Wisłą. To ma być przedmiotem „rewizji rozmieszczenia zagranicznego sił USA” przez Pentagon, której efekty poznamy jesienią. Z naszych informacji wynika, że w trakcie spotkań w ostatnim czasie Radosława Sikorskiego z sekretarzem stanu Marco Rubio czy Władysława Kosiniaka-Kamysza z sekretarzem obrony Petem Hegsethem Amerykanie ani razu nie zasygnalizowali możliwości cięć liczebności wojsk obecnych na polskiej ziemi. Tym bardziej, że jak podkreśla polska strona, ich stacjonowanie w Polsce jest tańsze dla amerykańskiego podatnika niż gdyby wrócili do ojczyzny.