Biznesmen z Grójca, przeciwko któremu toczy się kilka postępowań karnych o oszustwa, fałszowanie weksli i groźby karalne, żądał od prokuratura rejonowego w Grójcu opublikowania w prasie przeprosin. Twierdził, że w akcie oskarżenia podał okoliczności dotyczącego jego życia osobistego, czym naruszył jego dobre imię w postaci czci. Szczególnie ubodło go sformułowanie, że pozostaje celowo w konkubinacie w związku z jego obecnym zadłużeniem. Według mężczyzny stwierdzenie to dotyczy jego życia prywatnego i nie ma żadnego związku ze sprawą.

Uraziło go również określenie, że jest postrzegany w środowisku jako członek bliżej nieokreślonej grupy przestępczej o charakterze mafijnym. Jego zdaniem to nie tylko obraźliwe, ale także nieprawdziwe. W żadnym z toczących się postępowań nie postawiono mu bowiem zarzutu udziału w jakiejkolwiek grupie przestępczej. Dowodził, że ten sposób przedstawiania go w akcie oskarżenia odbiega od regulacji art. 332 § 1 kodeksu postępowania karnego. Ponadto narusza zbiór zasad etycznych prokuratora, które nakazują w stosunku do podejrzanego wykazać takt i stanowczość.

Pozwany prokurator nie uznał powództwa. Wskazał, że informacje dotyczące oskarżonego zaczerpnął z wywiadu środowiskowego sporządzonego przez zawodowego kuratora. Ponadto miały one związek z zarzucanymi mu czynami i określeniem sposobu działania sprawcy.

Sąd Okręgowy w Radomiu oddalił roszczenie mężczyzny.  Podniósł, że akt oskarżenia musi spełniać określone wymagania, tj. zawierać dane osobowe oskarżonego oraz inne dane w myśl art. 332 § 1 k.p.k. To prokurator, kierując akt oskarżenia, ocenia, jakie inne dane o osobie oskarżonego, wynikające z oceny sprawy, powinny być zamieszczone. Mężczyźnie zarzucano popełnienie przestępstwa zbrodni, a w tym wypadku przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez kuratora jest obowiązkowe. Wzór kwestionariusza środowiskowego określony jest zaś w przepisach wykonawczych ministra sprawiedliwości.

Sąd zwrócił też uwagę, że mężczyzna, zapoznając się z aktem oskarżenia przed wniesieniem go do sądu, nie zażądał w toku postępowania przygotowawczego przesłuchania osób, które udzieliły kuratorowi informacji na jego temat.

Sąd wskazał, że prowadzenie postępowania przygotowawczego, a następnie wniesienie aktu oskarżenia jest ingerencją w życie prywatne osoby oskarżonej. Jest to jednak czynność procesowa podjęta przez prokuratora w granicach porządku prawnego.

Wyrok utrzymał w mocy Sąd Apelacyjny w Lublinie.