Kiedy można zmienić nazwisko

Nie zawsze przyjmowanie nowego nazwiska jest związane z zawarciem związku małżeńskiego. Zdarza się, że zmiana następuje z innych powodów.

Prośbę o zmianę może wnieść osoba zainteresowana, a imieniu osób małoletnich  przedstawiciel ustawowy (rodzic, opiekun). Osoby, które ukończyły 13 lat, muszą wyrazić na to zgodę.

Nie każde jednak imię i nazwisko może zostać zmienione. Wnioskodawca musi mieć ku temu ważne powody. Jakie akceptują urzędnicy? Gdy zmiana dotyczy imienia lub nazwiska ośmieszającego lub nielicującego z godnością człowieka albo takiego, które było bezprawnie zmienione. Imię i nazwisko można też zmienić na rzeczywiście używane lub na noszone zgodnie z prawem państwa, którego obywatelstwo też się posiada.

Zmienić imię lub nazwisko na podstawie polskich regulacji może nie tylko obywatel Polski. Przepisy dotyczą również bezpaństwowców, którzy stale przebywają w Polsce, oraz uchodźców, którzy motywują zmianę zagrożeniem życia, zdrowia, wolności lub bezpieczeństwa.

Przy zmianach trzeba oczywiście pamiętać o ograniczeniach. Nie można występować o nazwisko historyczne, wsławione w dziedzinie kultury, nauki, działalności politycznej, społecznej albo wojskowej. To ograniczenie nie obowiązuje osób, które mają członków rodziny noszących wybrane nazwisko.

Gdy nazwisko zmieniają rodzice, nowe będą nosiły też ich dzieci

Nowe nazwisko powinno składać się z nie więcej niż dwóch członów. Po zmianie imienia można otrzymać maksymalnie dwa nowe.

We wniosku o zmianę muszą się znaleźć dane osoby, której dotyczy: jej imię i nazwisko, nazwisko rodowe, adres miejsca zameldowania lub ostatniego pobytu stałego, a gdy go brak – adres pobytu czasowego, numer PESEL. Trzeba także podać nowe imię i nazwisko wraz z umotywowaniem swojej decyzji.

Prośba musi być opatrzona w odpis zupełny aktu urodzenia, odpis zupełny aktu małżeństwa oraz odpis urodzenia małoletnich dzieci, których zmiana dotyczy. Jeżeli formalności są załatwiane w urzędzie, w którym te dokumenty już są, nie trzeba ich dołączać.

Wniosek wnosi się do urzędu stanu cywilnego właściwego ze względu na ostatnie miejsce pobytu stałego. Należy go złożyć osobiście wraz z wymaganymi dokumentami oraz potwierdzeniem uiszczenia opłaty skarbowej. Wynosi ona 37 zł. Odpowiedź na wniosek udzielana jest zazwyczaj w ciągu miesiąca. Sytuacje skomplikowane wymagają jednak więcej czasu – tu termin odpowiedzi może wynieść dwa miesiące.

Od decyzji wydanej przez urzędnika USC można się odwołać od wojewody. Pismo należy wnieść za pośrednictwem kierownika USC w ciągu 14 dni od otrzymania odpowiedzi.