Jeśli dobre nastroje się utrzymają, banki pozostaną motorem zwyżek na warszawskim parkiecie

Stare porzekadło giełdowe mówi, że bez wzrostu notowań banków nie ma hossy. Ostatnie tygodnie na GPW potwierdzają tę opinię – banki mające 37 proc. udziału w WIG20 były motorem zwyżek. Przez ostatnie trzy miesiące WIG-banki zyskał prawie 32 proc., zaś WIG20 – ponad 26 proc.

Zwyżki notowań poszczególnych banków przez ostatnie trzy miesiące mogą przyprawić o zawrót głowy. Getin Noble Bank prawie podwoił swoją wartość, wycena Banku Ochrony Środowiska urosła o 58 proc., podobnie Aliora, a Millennium i PKO BP po 36 proc. BZ WBK i mBank urosły po 27 proc., zaś Pekao – o 24 proc. Notowania Citi Handlowego i BGŻ BNP Paribas poszły w górę odpowiednio o 18 i 15 proc. Nie ma na GPW banku, którego kurs akcji w tym okresie stracił.

– Wzrost wycen banków na GPW to efekt poprawy nastrojów do tego sektora na świecie w oczekiwaniu na podwyżki stóp procentowych, a w Polsce szczególne powody mamy do takich oczekiwań z racji rosnącej inflacji. Być może niektórzy zakładają, że RPP podniesie stopy procentowe wcześniej, niż zapowiada, czyli przed I kwartałem 2018 r. – wyjaśnia Andrzej Powierża, analityk DM Citi Handlowego.

Michał Fidelus, analityk Vestor DM, wskazuje, że ostatnie zwyżki kursów akcji banków wynikają zarówno z poprawy nastrojów na rynkach wschodzących, jak i z dyskontowania oczekiwanych podwyżek stóp procentowych. Ten drugi element ma dla banków bardzo duże znaczenie, bo przekłada się na wzrost marży odsetkowej i wyniku odsetkowego, czyli głównego biznesu banków.

– Wyniki banków za IV kwartał 2016 r. są relatywnie dobre, dodatkowo ich rezultatom w 2017 r. powinno sprzyjać poprawiające się otoczenie makroekonomiczne. Jednak pomimo oczekiwanego wzrostu zysków w 2017 r. w naszym przekonaniu obecne wyceny uwzględniają już w pewnym stopniu podwyżki stóp procentowych. Obecnie sektor wyceniany jest z ponadkilkunastoprocentową premią do wieloletnich średnich na wskaźniku cena/zysk, ale jednocześnie z dyskontem na wskaźniku cena/wartość księgowa, które wynika ze znacznie niższej obecnie rentowności kapitałów własnych – mówi Fidelus. Zaznacza, że z fundamentalnego punktu widzenia bardzo istotne dla kursów akcji banków będą najbliższe odczyty inflacyjne, które będą determinować oczekiwania dotyczące podwyżek stóp procentowych.

Kilkanaście dni temu zwyżki notowań banków napędził Jarosław Kaczyński, prezes PiS, który zasugerował, że nie będzie przymusowego przewalutowania hipotek walutowych i już wtedy pojawiały się opinie, że polskie banki są zbyt wysoko wyceniane, biorąc pod uwagę osiągane przez nie zyski, rentowność i tempo rozwoju.

– Jeśli inwestorzy przyjmą prognozy na kilka lat do przodu, to nawet wysokie poziomy wycen można uzasadnić. Obecne wyceny obiektywnie bardzo wysokie nie są, ale są wysokie w stosunku do całego kontekstu inwestycyjnego. Sektor w Polsce, poza pojedynczymi bankami, właściwie nie płaci dywidend, nie ma też jasności, kiedy zacznie to robić. Wydaje się, że banki frankowe w najbliższych latach nadal nie będą mogły dzielić się zyskiem, z powodu wysokich wymogów kapitałowych ich struktura kapitału będzie nieefektywna, a zwrot z kapitału niski. Nie wiadomo, jak będą się kształtować kolejne regulacje nadzorcy. Rynek jest w fazie hossy, zapomina o ryzykach, pod uwagę bierze tylko scenariusz podstawowy lub optymistyczny – zaznacza Powierża. Jego zdaniem w polskim sektorze bankowym wciąż można znaleźć pozytywy (dobre tempo wzrostu PKB, wzrost stóp procentowych), napędzające dalsze zwyżki notowań banków, o ile dobre nastroje na światowych rynkach się utrzymają. Wtedy wskaźniki wyceny będą mieć drugorzędne znaczenie.

Stopy procentowe w górę, zyski banków również

Inwestorzy zainteresowani bankami zastanawiają się teraz nie czy, ale kiedy i o ile Rada Polityki Pieniężnej podniesie stopy procentowe w Polsce. Dlaczego to tak istotne dla banków? Bo decyduje o tzw. marży odsetkowej netto, obrazującej uzyskiwaną przez banki rentowność aktywów (czyli głównie kredytów). Marża ta z kolei wpływa na wynik odsetkowy, stanowiący średnio dwie trzecie dochodów banków. Im bank ma większy udział nieoprocentowanych lub nisko oprocentowanych pieniędzy (tych z rachunków bieżących) w bazie depozytowej, tym większa wrażliwość banku na zmianę stóp procentowych. Zależność jest w uproszczeniu następująca: najwięcej kredytów oprocentowanych jest na podstawie WIBOR powiększonego o marżę, zaś depozyty mają stałe oprocentowanie. Jeśli WIBOR po podwyżce stóp procentowych rośnie, to bankowi rosną przychody odsetkowe z kredytów, tymczasem koszty odsetkowe zwiększają się w wolniejszym tempie, bo po podwyżce stóp tylko część depozytów jest wyżej oprocentowana (tym mniejsza, im większy udział rachunków bieżących w depozytach).

Banki

Pozostało 84% artykułu