Pompeje są drugim najczęściej odwiedzanym miejscem turystycznym we Włoszech, po Koloseum w Rzymie, z ponad 3 milionami odwiedzających w pierwszych ośmiu miesiącach tego roku.
Miasto zostało założone w VII w. p.n.e. przez Osków, lud zamieszkujący część Lacjum, Samnium i Kampanii, a posługujący się językiem należącym do rodziny języków italskich, którego śladów można się było doszukać w potocznej łacinie. Później kontrolę nad nim sprawowali Grecy i Etruskowie. Pod koniec V wieku p.n.e. zdobyli je Samnici - jeden z ludów italskich zamieszkujących Samnium, czyli część środkowej Italii. Pod koniec IV wieku p.n.e. , pompeje weszły w układ sojuszniczy z Rzymem. Ten zobowiązywał je do pomocy militarnej, ale pozostawiał autonomię, urzędy i język. I tak, dość spokojnie, toczyły się dzieje miasta aż w latach sześćdziesiątych naszej ery zaczął się budzić Wezuwiusz.
5 lutego 62 roku miasto zostało zniszczone po raz pierwszy. 65% budynków legło w gruzach. Udało się jednak je odbudować, ale 17 lat później ziemia zatrzęsła się ponownie a z krateru wystrzeliły chmury pyłu, które zasypały miasto kilkumetrową warstwą. Miasto i wielu jego mieszkańców (dotychczas odkryto około 2000 ciał) zostali żywcem pochowani.
Dotychczas uważano, na podstawie pism i znalezisk archeologicznych, że śmierć miasta nastąpiła 24 sierpnia 79 roku. Jednak, nowo odkryty napis w Pompejach dowodzi, że miasto uległo Wezuwiuszowi dopiero po 17 października. Napis, który brzmi „16 dnia przed kalendarzami z listopada”, oznacza datę 17 października, został wykonany jeszcze kiedy miasto żyło.
Archeolodzy już wcześniej znajdowali dowody pośrednie, że wybuch Wezuwiusza nastąpił później niż przyjęta data. Sugerowały to gałęzie drzew z jesiennymi owocami znalezione w spopielonych ruinach.