- okoliczności będące przedmiotem wyjaśnień lub zeznań albo czynności, które mają być dokonane w trybie pomocy prawnej.
Regulacji zawartych w art. 51-52 k.p.a. nie stosuje się w sytuacjach, gdy charakter sprawy lub czynności wymaga dokonania danej czynności przed organem prowadzącym postępowanie (art. 53 k.p.a.). Jak zwrócono uwagę w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 9 października 1986 r. (sygn. SA/Gd 630/86, LEX nr 1688573), z art. 51-52 k.p.a. wynika, że organ prowadzący postępowanie powinien skorzystać z pomocy prawnej w każdym przypadku, gdy obowiązek stawiennictwa osoby wezwanej wykracza poza obręb gminy albo miasta, w którym ta osoba zamieszkuje lub przebywa (bądź sąsiedniej gminy albo miasta), a w ocenie organu prowadzącego postępowanie nie zachodzą przesłanki określone w art. 53 k.p.a. Organ udzielający pomocy ma obowiązek wykonać czynności, o które się do niego zwrócono, zgodnie z przepisami k.p.a., w tym z uwzględnieniem zasady czynnego udziału stron w postępowaniu. Po wykonaniu zgodnie z prawem czynności procesowych przez organ udzielający pomocy, są one wiążące dla organu prowadzącego postępowanie.
Przykład:
Po wycięciu przez właściciela nieruchomości drzewa bez wymaganego zezwolenia, wójt prowadzi postępowanie w sprawie nałożenia na niego administracyjnej kary pieniężnej. Osoba mogąca być świadkiem mieszka w innej części Polski. W tej sytuacji wójt prowadzący postępowanie może zwrócić się do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego dla jej miejsca zamieszkania o wezwanie tej osoby i przesłuchanie jej w charakterze świadka. Powinien jednak wskazać okoliczności, jakie powinny być przedmiotem zeznań (m.in. jakiego rodzaju i gatunku było to drzewo, jaki był obwód jego pnia oraz kiedy zostało wycięte – por. art. 89 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 142 ze zm.).
Zajęcie stanowiska przez inny organ
Zgodnie z art. 106 § 1 k.p.a. w sytuacji, gdy przepis prawa uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (chodzi tu o wyrażenie opinii, zgody bądź stanowiska w innej formie), decyzję można wydać dopiero po zajęciu stanowiska przez ten organ. Podkreśla się, że art. 106 k.p.a. nie stanowi samoistnej podstawy prawnej współdziałania organów administracji, gdyż taką podstawą są przepisy szczególne, które uzależniają wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ (por. np. wyrok NSA z 13 czerwca 2017 r., sygn. II GSK 843/16, LEX nr 2325251).
Wymóg zajęcia stanowiska przez inny organ przewidziano np. w:
- art. 18 ust. 3a ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 487 ze zm.), zgodnie z którym wójt udziela zezwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych po uzyskaniu pozytywnej opinii gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy, czy