Konserwacja „Zimy w małym miasteczku” trwała dwa lata. Przeprowadzono ją przy użyciu najnowszych technik i materiałów
Dzieło miało liczne ubytki i spękania, bo było przez lata przechowywane zwinięte w ciasny rulon warstwą malarską do wewnątrz. Samo płótno było w kilku miejscach rozdarte, a kolorystyka ciemniejsza niż oryginalna. Widoczne były też ślady dawnych, źle przeprowadzonych renowacji.
Pierwszy etap prac konserwatorskich przeprowadzony w 2018 roku polegał na zabezpieczeniu obrazu i zatrzymaniu procesu degradacji. Jesienią 2020 roku zakończył się drugi etap, który obejmował pełną restaurację: wzmocnienia podobrazia i przywrócenia warstwie malarskiej oryginalnej estetyki. Na koniec dzieło umieszczono w ramie za specjalistyczną szybą blokującą promieniowanie UV.
Maksymilian Gierymski (1846-1874) był starszym bratem równie wybitnego malarza Aleksandra Gierymskiego, związanym z kolonią artystyczną w Monachium. Jako 17-latek uczestniczył w powstaniu styczniowym. Potem studiował najpierw nauki ścisłe w Instytucie Politechnicznym Rolnictwa i Leśnictwa w Puławach i na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie. W stolicy zapisał się na lekcje do klasy rysunkowej prowadzonej przez Wojciecha Gersona, a po otrzymaniu stypendium rządowego wyjechał do Monachium, gdzie studiował malarstwo. Bardzo wcześnie doceniono jego talent. Uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Monachium w 1869 roku, a na Wystawie Światowej w Wiedniu w 1873 roku nagrodzony został złotym medalem, był też członkiem Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Zmarł w wieku 28 lat.
Malował pejzaże, sceny rodzajowe, powstańcze i wojskowe oraz myśliwskie. „Zimę w małym miasteczku” namalował w 1872 roku na zlecenie berlińskiego marszanda Rudolfa Lepke.