System nie powinien zostawiać człowieka samego w obliczu śmierci dziecka – uważają rodzice chorych dzieci. I apelują do resortu zdrowia o zapewnienie im instytucjonalnej pomocy.
„Szpitale powinny wdrożyć procedurę pomocy rodzicowi w obliczu tragedii, jaką jest śmierć dziecka" – pisze w liście do ministra zdrowia Łukasza Szumowskiego Anna Ojer, założycielka i liderka grupy SOS Mieszkańcy Wawra Rodzicom z Centrum Zdrowia Dziecka (CZD), która od dwóch lat pomaga opiekunom małych pacjentów. – W ostatnim czasie wiele osób zwraca uwagę na warunki bytowe rodziców przebywających z chorymi dziećmi w szpitalach. My uważamy, że pomocą należy objąć także tych, którzy stracili dziecko – tłumaczy Anna Ojer.
Do ministra napisała poruszona historią matki, która trafiła do warszawskiego szpitala z miejscowości oddalonej o kilkaset kilometrów. Dziecko zmarło, a kobieta, która musiała odebrać z lokalnego urzędu akt zgonu dziecka, została zmuszona do zostania w Warszawie. „Taki rodzic doświadcza najgorszego. Nagle musi zebrać rzeczy ze szpitalnego pokoju, pożegnać ukochane dziecko, odwieźć je w podziemia szpitalne i przyjść następnego dnia po dokumenty, z którymi musi udać się do miejscowego urzędu. Rodzic (...) wychodzi ze szpitala w obcym mieście i nie wie, dokąd ma pójść, gdzie przeczekać noc, co zrobić z torbami pełnymi rzeczy swoich i dziecka, jak znieść ten ból w samotności" – czytamy w apelu do ministra.
– Okazało się, że ten problem dotyczy wielu rodziców po stracie dziecka. Kiedy opublikowałam list w grupie na Facebooku, wielu z nich napisało do mnie prywatne wiadomości. Niektórym zabrakło wsparcia ze strony szpitala – mówi Anna Ojer. Dodaje, że rodzice po stracie mogą zwykle liczyć na wsparcie personelu szpitala. Często rozmawia z nimi psycholog, który jednak jest zatrudniony do wsparcia dziecka, a nie mamy czy taty. Trzeba mieć jednak szczęście, by na niego trafić – albo pomaga akurat małemu pacjentowi, albo już nie ma go w szpitalu, bo skończył dyżur.
Dlatego grupa SOS Mieszkańcy Wawra Rodzicom z CZD wzywa resort do opracowania procedury pomocy rodzicom po stracie – objęcie ich opieką psychologa, pomocą w znalezieniu noclegu czy transportu. Mama, o której pisze w liście do MZ Anna Ojer, przenocowała w zaprzyjaźnionym domu, który często gości rodziców małych pacjentów z Centrum. – Ale taka pomoc powinna być gwarantowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia – uważa.
