Dzisiaj Sąd Najwyższy w nowej izbie - Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych - rozpoznawał skargę Nowoczesnej na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z 15 października 2018 r., którą odrzucono sprawozdanie partii o źródłach pozyskiwania środków finansowych, w tym o kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w 2017 r.
Jak czytamy na stronie SN, w związku z wątpliwościami natury prawnej, jakie w tej sprawie ujawniły się na tle wykładni przepisów ustawy z 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, które przewidują bezwzględny nakaz odrzucenia przez Państwową Komisję Wyborczą sprawozdania finansowego partii politycznej, niezależnie od okoliczności, przyczyn i skali naruszeń przepisów prawa o przyjmowaniu lub pozyskiwaniu, gromadzeniu lub wydatkowaniu środków finansowych, Sąd Najwyższy postanowił przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne.
Brzmi ono następująco: czy art. 38 a ust. 2 pkt 4 w związku z art. 25 ust. 1, art. 38a ust. 1 pkt 3, art. 38d ustawy z 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych jest zgodny z art. 2 w związku z art. 11 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?
