Ulica Tołwińskiego znajdowała się na warszawskim Żoliborzu, na osiedlu Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, której Tołwiński był współtwórcą.
Przedwojenny działacz PPS w czasie Powstania Warszawskiego współorganizował Żoliborską Republikę Cywilną - odcięty od walczącej Warszawy i wolny od Niemców fragment dzielnicy.
Tołwiński został po wojnie prezydentem odbudowywanej stolicy. Pełnił tę funkcję w latach 1945-50, będąc członkiem PZPR.
Wypełniając przepisu ustawy dekomunizacyjnej, wojewoda mazowiecki zdekomunizował uliczkę noszącą nazwisko Tołwińskiego, przemianowując ją na ulicę imienia podpułkownika Macieja Kalenkiewicza - "Kotwicza".
Zmiana ta wywołała lokalne protesty, jednak bezskuteczne, podpisana przez kilkaset osób petycja również nie przyniosła efektów. Władze dzielnicy głosami radnych PiS zablokowały możliwość pozostawienia nazwy ulicy. W decyzji o zmianie jej nazwy wojewoda podkreślał przynależność Tołwińskiego do PPS i potem do PZPR, fakt, że w latach 1945-47 był on posłem na Sejm I kadencji i do 1967 roku był związany z Urzędem Rady Ministrów.
