Wydatki na leki można wykazać w zeznaniu rocznym. Ulga ma jednak kilka warunków.
Przede wszystkim dochód pomniejszy tylko część wydatków. Odliczyć można jedynie różnicę między poniesionymi w danym miesiącu kosztami a kwotą 100 zł. Przykładowo, jeśli niepełnosprawna osoba kupiła w październiku medykamenty za 250 zł, to pomniejszy swój dochód o 150 zł (250 zł – 100 zł).
Jakie lekarstwa można odliczyć? Te, które zostały zalecone (do stałego lub czasowego stosowania) przez lekarza specjalistę. Jak czytamy w interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu (nr ILPB2/415-52/14-4/ES), uprawnionym do wydania stosownego zaświadczenia jest każdy lekarz posiadający specjalizację w określonej dziedzinie medycyny, np. reumatolog, onkolog, okulista, dermatolog. Także podstawowej opieki medycznej, jeżeli posiada określoną specjalizację.
Nie wszystko jednak, co poleci taki lekarz, zostanie zaakceptowane przez fiskusa. Spójrzmy na interpretację Izby Skarbowej w Łodzi. Wystąpiła o nią matka niepełnosprawnej dziewczynki. W wieku dwóch lat wpadła do ogniska i mocno się poparzyła. Konsekwencją było m.in. zniekształcenie obu rąk oraz przykurcze nadgarstków i palców.
Córka ma orzeczenie o niepełnosprawności. Jej leczenie trwa już bardzo długo i jest kosztowne. Matka musi kupować m.in. różnego rodzaju substancje i produkty lecznicze. Przyczyniają się do szybszego gojenia ran i blizn, uelastycznienia skóry, stopniowego przywracania sprawności kończyn. Są to maści, kremy, żele, opatrunki, odzież uciskowa, kompresy, bandaże, płyny dezynfekujące. Matka zapewnia, że lekarz stwierdził konieczność ich stosowania. Uważa, że może wydatki odliczyć od dochodu, ponieważ są spełnione warunki ulgi.
