Drobne błędy w zeznaniach podatkowych, które nie wpływają na ogólne rozliczenie, w zasadzie powinny być ignorowane przez urzędy skarbowe albo przez nie korygowane. Tak przewiduje art. 274 ordynacji podatkowej. Przepis ten dopuszcza takie samodzielne działanie fiskusa, jeśli nie zmienia to wyniku podatkowego o więcej niż 5 tys. zł.
Zdarzało się jednak inaczej. Przed kilku laty wielu podatników rozliczających za pomocą deklaracji PIT-28 dochody z wynajmu mieszkań przeżyło szok. Oto urzędy skarbowe powiadamiały ich groźnie brzmiącym pismem, że zalegają z zapłatą całej kwoty podatku za któreś z ubiegłych lat. A przecież zapłacili wszystko co do grosza i złożyli zeznanie! Mało tego, urząd doliczał do tego jeszcze odsetki za zwłokę. Groził też postępowaniem egzekucyjnym. Gdzieś na końcu powiadomienia litościwie podawał numer telefonu do pracownika prowadzącego sprawę.
Kto nie przestraszył się takich pogróżek i zdecydował się na rozmowę z urzędnikiem, odczuwał ulgę, a nawet pewne rozbawienie. Okazywało się bowiem, że przyczyną uruchomienia całej biurokratycznej machiny przeciwko podatnikowi był drobny błąd w zeznaniu. Wielu podatników, być może z niestaranności, pomijało pole w deklaracji PIT-28, w którym należało wpisać sumę wpłaconych kwot ryczałtu za poszczególne miesiące czy kwartały w ciągu roku (w deklaracji obecnego wzoru jest to pole nr 136). I nawet jeśli wszystko inne w zeznaniu się zgadzało – urzędy uznawały to za wadę deklaracji o takich samych skutkach jak niezapłacenie podatku.
Co gorsza, ówczesna wersja systemu e-Deklaracje nie wychwytywała tego błędu. System przed wysłaniem dokumentu zwykle ostrzega o błędnie wypełnionych lub niewypełnionych polach, podświetlając je na czerwono. W tym przypadku nie alarmował.
Zdarzało się też, że w sprawie niewypełnionego pola z sumą wpłaconego ryczałtu wzywano podatników do osobistego stawiennictwa w urzędzie wraz z dowodami wpłat na poczet podatku dochodowego. I choć takie wezwania nawet wskazywały, o które pola chodzi, to w ogóle nie wyjaśniały istoty sprawy. Nie opisywano bowiem w ogólnie zrozumiałych pojęciach, że należy po prostu zsumować kwotę dokonanych wpłat i wpisać ją w określone okienko w deklaracji.
Receptą na taki problem było (i wciąż może być) skorygowanie zeznania. W zasadzie, jeśli urząd tego nie zrobi, powinien wezwać podatnika, by sam to zrobił. Ale w tak błahej wydawałoby się sprawie, w ogóle nie powinien podatnikowi zawracać głowy.
– Drobne błędy w deklaracjach czy innych dokumentach nie powinny mieć takich skutków, jeśli budżet nic nie traci – powiedział ówczesny wiceminister finansów Paweł Cybulski, do którego zwróciliśmy się z pytaniem o ocenę takich działań administracji skarbowej. – Często przecież wystarczy przypomnieć podatnikowi, by dopełnił formalności. Gdy zamiast tego pojawiają się dotkliwe kary, burzy to społeczne poczucie sprawiedliwości – mówił Cybulski w rozmowie opublikowanej na naszych łamach 6 marca 2018 r.
Od tego czasu system e-Deklaracje udoskonalono. Automatyczne rozliczenia w systemie Twój e-PIT powinny zaproponować podatnikowi projekt deklaracji bez błędów. Ponieważ jednak nowinki systemowe mogą zawierać różne błędy w oprogramowaniu – tym bardziej warto samodzielnie przejrzeć swoje zeznanie, nawet to przygotowane przez fiskalny automat.
Gdyby zaś podatnikowi zdarzyły się błędy (nawet poważniejsze), złożoną deklarację można skorygować. Ordynacja podatkowa nie stawia tu ograniczeń co do ilości i częstotliwości takich korekt. W zasadzie zatem to samo zeznanie można korygować wielokrotnie, dopóki nie upłynie pięcioletni termin przedawnienia zobowiązania z danej deklaracji.
Warto jednak pamiętać, że częste korygowanie tego samego okresu rozliczeniowego może zwrócić uwagę władz skarbowych i doprowadzić nawet do kontroli podatkowej. Oczywiście nie musi to oznaczać domiaru podatku, o ile korekty da się przekonująco uzasadnić.
