Adam G. (dane zmienione) wystąpił do wójta o rozgraniczenie nieruchomości. Ten sprawę przekazał do sądu rejonowego, a swoje postępowanie umorzył. Następnie kosztami postępowania wynoszącymi 3 tys. zł obciążył nie tylko Adama G., ale też Jana Z. (dane zmienione), drugiego sąsiada. Ten zaprotestował. Nie chciał płacić, bo nie występował do wójta o wytyczenie granicy.

Jego zdaniem granice są oczywiste i nie ma powodu ich ustalać. Złożył więc odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, a to uchyliło postanowienie w sprawie kosztów i przekazało sprawę wójtowi do ponownego rozpoznania.

Wójt po raz kolejny obciążył Jana Z. połową kosztów. Jego zdaniem postępowanie rozgraniczeniowe nie toczyło się wyłącznie w interesie wnioskodawcy Adama G, ale też sąsiada Jana Z.

Kolegium ponownie uchyliło postanowienie. Stwierdziło, że warunkiem koniecznym do przyjęcia, że postępowanie prowadzone jest w interesie prawnym wszystkich właścicieli rozgraniczanych nieruchomości, jest spór o przebieg granicy. Jeżeli go nie ma, nie można automatycznie zakładać, że postępowanie prowadzone jest w interesie wszystkich właścicieli rozgraniczanych nieruchomości.

Według SKO rzeczywistą przyczyną wszczęcia postępowania o rozgraniczenie był wyłącznie brak wiedzy Adama G. i jego żony o przebiegu granicy, a nie spór.

W konsekwencji wyłącznie małżonkowie G. powinni być obciążeni kosztami postępowania.

Małżonkowie G. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Ten ją uwzględnił.

Jego zdaniem SKO błędnie uznało, że w sprawie o rozgraniczenia nieruchomości nie było sporu. W konsekwencji kosztami rozgraniczenia nie powinni zostać obciążeni wyłącznie skarżący, którzy zainicjowali postępowanie rozgraniczeniowe. Zgodnie bowiem z art. 262 § 1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego stronę postępowania obciążają koszty poniesione w jej interesie lub na jej żądanie.

sygnatura akt: II SA/Bk 327/17