Premiera opery „Adriana Lecouvreur" Francesca Cilei odbyła się w nowojorskiej Metropolitan w sylwestra, a już spektakl trafił do transmisji w cyklu MET Live HD. Trudno się dziwić – to jedno z głównych wydarzeń sezonu w najsłynniejszym obecnie teatrze operowym świata.

Po premierze najważniejszy krytyk operowy Ameryki Anthony Tommasini zachwycił się Piotrem Beczałą. W „New York Timesie" napisał, że „śpiewając z młodzieńczą żarliwością, namiętnym liryzmem i przeszywającymi wysokimi dźwiękami, jest idealny jako porywczy Maurycy".

Także inne recenzje nie szczędzą komplementów polskiemu tenorowi, który żołnierską porywczość lączy z liryzmem kochanka, jak napisał „Wall Street Journal". Bardzo chwaleni są także pozostali wykonawcy.

Szczególną uwagę skupia oczywiście Anna Netrebko, bo też „Adrianę Lecouvreur" zawsze wystawia się dla najwspanialszych gwiazd. Rosjanka należy jednak do największych sopranów XXI wieku.

W tym natłoku pochwał dla Anny Netrebko warto wszakże zwrócić uwagę na recenzję Tommasiniego. On również bardzo chwali tę artystkę, z większym jednak uznaniem pisze o wspaniałej Anicie Rachvelishvili obsadzonej w roli czarnego charakteru – księżnej deBouillon, także zakochanej w Maurycym.

„Adriana Lecouvreur" to klasyczne wielkie widowisko operowe, ciekawsze jednak od wielu innych, bo oparte na faktach. Tytułowa bohaterka to postać autentyczna, słynna aktorka Komedii Francuskiej z pierwszych dekad XVIII w. Jej kochanek to z kolei Maurycy Saski, nieślubny syn króla polskiego Augusta II Sasa, który uznał swego potomka i nadał mu tytuł hrabiowski.

Reżyserem spektaklu, będącego koprodukcją kilku teatrów i po raz pierwszy pokazanego w Londynie, jest doświadczony Brytyjczyk David McVicar. Zrobił tradycyjne, wystawne widowisko.

W związku z dużym zainteresowaniem u nas sobotnią transmisją dystrybutor jej praw na Polskę otrzymał zgodę od Metropolitan na powtórki „Adriany Lecouvreur" w dalszych miesiącach.