Jest to efekt współpracy Google z ponad 60 instytucjami kultury z 20 krajów. Dostępnych jest już 150 prezentacji na wideo 360 stopni, wykorzystujących technologię Street View. Możemy więc nie ruszając się z domu odbyć wielką podróż po słynnych scenach., zobaczyć i posłuchać IX Symfonii Ludwiga van Beethovena w wykonaniu Filharmoników Berlińskich pod dyrekcją Sir Simona Rattle'a. Usiąść w pierwszym rzędzie w Carnegie Hall w Nowym Jorku, by obejrzeć muzyczne przedstawienie „W grocie Króla Gór” w wykonaniu Orkiestry Filadelfijskiej, czy udać się na operową próbę do Theatro Municipal de Sao Paulo. Albo uważnie przyjrzeć się stropowi Opery Paryskiej na gigapixelowych fotografiach i zwiedzić paryskie magazyny pełne wspaniałych teatralnych kostiumów.
Wideo 360 stopni pozwala nam nie tylko podziwiać przedstawienia z widowni, ale też stanąć obok artystów na scenie lub zajrzeć w nuty muzykom, grającym w orkiestrze. Internauci mogą z ultradokładnością obejrzeć np. 40 paneli sufitowych w Loży Izraelskiej w waszyngtońskim The John F. Kennedy Center for the Performing Arts. Zdjęcia w rozdzielczości ponad 1 gigapiksela dają patchworkowy efekt różnokolorowych kwadratów pozłacanych 22-karatowym złotem. Wystarczy kliknąć w widok panoramiczny, by przekonać się, jakie wrażenie robi iluzjonistyczna kurtyna ze statkami w oddali w spektaklu „Otella” w rzymskim Teatro dell’Opera.
Z Polski w projekcie uczestniczy Narodowy Instytut Audiowizualany (NInA), Teatr Wielki -Operę Narodową i Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Google Cultural Institute zaprosił do współpracy te trzy instytucje z okazji 250-lecia teatru publicznego w Polsce.
Nina udostępniła w pełnej wersji „(A)polonię” Krzysztofa Warlikowskiego, jedno z najważniejszych przedstawień polskiego teatru ostatnich lat. Spektakl miał premierę w maju 2009 roku i do dziś cieszy się niesłabnącą popularnością. Był także pokazywany na międzynarodowym festiwalu teatralnym w Awinionie. Przedstawienie odwołuje się do
tekstów antycznych – dramatów Ajschylosa i Eurypidesa, jak i literatury współczesnej -twórczość Johna Maxwella Coetzeego i Hanny Krall, czy powieści „Łaskawe” Jonathana Littella, przetłumaczonej na wiele języków. Reżyser zadaje pytania o sens ofiary, prawo decydowania o życiu cudzym i własnym, skoro decyzje dotyczące naszego życia mogą wpływać też znacząco na losy innych. To jeden z pierwszych spektakli teatralnych dostępnych w Google Cultural Institute w pełnej wersji. Towarzyszą mu materiały pokazujące prace nad jego przygotowaniem.
Opera Narodowa, wykorzystując technologię Street View, oprowadza po scenie i wnętrzach swego gmachu. Dziś to jeden z najbardziej reprezentatywnych teatrów w Europie. Na platformie Google Cultural Institute można poznać także jego historię dzięki 140 archiwalnym zdjęciom: od budowy w latach 1825-1833 według projektu Antonia Corazziego, poprzez zniszczenie podczas bombardowania Warszawy w 1939 roku po powojenną odbudowę i modernizację.
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego przygotował dla Google Cultural Institute dwie wirtualne wystawy, poświęcone wybitnym osobowościom. Prezentacja „Helena Modrzejewska” opowiada o wielkiej aktorce, zwanej „gwiazdą dwóch kontynentów”, bo zyskała sławę w Polsce, Europie i Ameryce. Podczas 46-letniej kariery scenicznej wystąpiła około sześciu tysięcy razy w ponad 260 rolach. Słynęła z interpretacji ról szekspirowskich, których zagrała aż 18. Do legendy przeszła także jej Maria Stuart z dramatu Fryderyka Schillera . Wirtualna wystawa opowiada o życiu i twórczości aktorki, odwołując się do rycin, fotografii atelierowych prywatnych i w rolach, wyobrażeń malarskich, afiszów. Archiwalne materiały pochodzą z Pracowni Dokumentacji Życia i Twórczości Heleny Modrzejewskiej UJ oraz Fundacji dla Modrzejewskiej.
Druga wystawa poświęcona jest Tadeuszowi Kantorowi w związku z rokiem artysty, ogłoszonym przez UNESCO. Prezentacja p.t. „Tadeusz Kantor (06.04.1915-08.12.1990)” zawiera bogaty wybór zdjęć, przybliżający twórczość teatralną i plastyczną autora „Umarłej klasy” i pozwalający lepiej zrozumieć fenomen jego sztuki.
Prezentacje 60 partnerów projektu Performing Arts dostępne są na http://g.co/performingarts oraz na stronie Google Cultural Institute.
