Naukowcy od dawna uznają, że czynniki środowiskowe oraz inne czynniki zewnętrzne mogą powodować zmiany genetyczne dziecka w łonie matki. Jednym z najbardziej dramatycznych przykładów tego zjawiska był głód, który panował w Holandii zimą 1944-45. Płody wywołały u ciężarnych kobiet reakcję biologiczną, która zmuszała je do przyjmowania jak największej ilości pokarmu. Dzieci, które urodziły się później, stały się podatne na zaburzenia metaboliczne, choroby serca, otyłość i cukrzycę, dotykające wiele późniejszych pokoleń.

Podobne zjawisko dotyka ciężarnych, które są narażone na traumy wywołane przez huragany, powodzie, susze i fale upałów, które w wyniku zmian klimatycznych stały się wyjątkowo gwałtowne. Przyszłe matki mogą przekazać te traumy nienarodzonym dzieciom, a te przyszłym pokoleniom. Szczególne ryzyko ponoszą matki cierpiące na depresję.

Po uderzeniu sztormu Sandy w Nowy Jork w październiku 2012 r., w salach wykładowych Queens College schroniły się osoby szczególnie zagrożone przez huragan. Znalazły się tam również kobiety w ciąży. To było dla nich ogromne przeżycie. Tak narodził się pomysł badania. Profesor psychologii Yoko Nomura, pracująca na tym uniwersytecie, stworzyła zespół aby sprawdzić, czy przeżycia ciężarnych, związane z tym super sztormem, miały wpływ również na ich dzieci. Wnioski z badania opublikowano w czasopiśmie „Infant Mental Health”.

Wyniki są niepokojące. Naukowcy stwierdzili, że zmiany klimatu stanowią wykładniczo większe zagrożenie dla dzieci, urodzonych przez matki cierpiące na depresję prenatalną. Narażenie na klęskę żywiołową, w tym przypadku Sandy, radykalnie zwiększyło prawdopodobieństwo, że niemowlęta będą się bały i cierpiały z powodu depresji, a stres prenatalny może mieć negatywny wpływ na temperament niemowlęcia

„Depresja prenatalna zwiększa ryzyko, że niemowlęta będą miały trudny temperament, ale kiedy uwzględniliśmy stres związany z doświadczeniem katastrofy naturalnej, jeden plus jeden to nie było dwa. To było dziesięć”. - powiedziała profesor Nomura.

W badaniu wzięło udział 310 par matek i dzieci, rekrutowanych z klinik obsługujących pacjentów z okolic Nowego Jorku. Naukowcy oceniali objawy depresji u matek, a matki zgłaszały temperamenty niemowląt za pomocą kwestionariusza, sześć miesięcy po porodzie. Dzieci depresyjnych matek wykazywały więcej cierpienia i strachu, mniej się śmiały. Okazywały też mniejszą chęć do przytulania się.

Naukowcy wyjaśniają to zjawisko nadmiernym przekazywaniem kortyzolu przez łożysko do organizmu dziecka. Kortyzol to hormon stresu, odpowiadający za reakcję walki lub ucieczki. „Kortyzol może przechodzić przez łożysko od matki do płodu, wpływając na ekspresję genów, rozwój mózgu i ostatecznie, długoterminowe wyniki behawioralne”. - wyjaśnia profesor Nomura.

Zespół Yoko Nomury zaleca monitorowanie matek narażonych na ekstremalny stres w czasie zjawisk pogodowych. Rosnąca liczba klęsk żywiołowych może narazić przyszłe matki i ich niemowlęta nawet na ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym.