Resort wskazał, że przepisy dotyczą m.in.: podmiotów leczniczych, które są szpitalami II i III poziomu; podmioty lecznicze, w których skład wchodzą jednostki systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub izby przyjęć.
Ministerstwo podkreśla, że w poleceniu dla prezesa NFZ z dnia 4 września 2020 r określono, że osobami uprawnionymi do otrzymania świadczenia dodatkowego są osoby wykonujące zawód medyczny uczestniczące w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 ze szpitali II i III stopnia oraz osoby udzielające świadczeń w podmiotach będących jednostkami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub izby przyjęć.
Czytaj także: Lekarzom informującym o COVID grożą ścięciem głowy
W przypadku pracujących w tzw. szpitalach covidowych podstawowe znaczenie dla kwalifikacji do uprawnienia do otrzymania świadczenia dodatkowego ma spełnienie warunku uczestniczenia w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2.
- Bezpośredni kontakt z pacjentem z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, powinien być faktyczny (nie tylko potencjalny) i nie powinien mieć charakteru incydentalnego, oraz powinien wynikać z faktycznie wykonywanych zadań/udzielanych świadczeń zdrowotnych na rzecz ww. pacjentów - wyjaśnia resort. Podkreśla, że by zakwalifikować medyka do otrzymania dodatku covidowego muszą zachodzić łącznie obie przesłanki tj. bezpośredni kontakt z pacjentem z podejrzeniem zakażenia oraz z pacjentem ze zdiagnozowanym zakażeniem wirusem.
- Polecenie nie wprowadza ograniczenia kręgu osób uprawnionych do świadczenia dodatkowego tylko do personelu zatrudnionego na oddziale/oddziałach objętych decyzją wojewody o uznaniu danego podmiotu leczniczego za szpital II lub III poziomu. Każdorazowo jednak osoba zgłaszana jako uprawniona spełniać musi warunki wskazane powyżej - dodaje ministerstwo.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że lekarz pracujący w oddziale „niecovidowym" pracujący okresowo w ramach dyżurów medycznych w oddziale „covidowym" w tym samym szpitalu, lekarz pracujący w oddziale „covidowym" pracujący poza oddziałem na swoim oddziale macierzystym „niecovidowym" dyżurujący na oddziale „niecovidowym" lub „covidowym" powinien być objęty dodatkiem, o ile miał bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z pacjentami z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2.
Podobnie sytuacja ma się w stosunku do lekarzy pracujących w oddziale „niecovidowym", ale w ramach dyżuru medycznego pracujących w izbie przyjęć.
Dodatek powinien otrzymać również medyk z oddziału psychiatrycznego pracujący w ramach dyżuru medycznego na innych oddziała ogólnopsychiatrycznych oraz na oddziale przeznaczonym dla pacjentów chorujących na Covid-19 o ile świadczył pracę w szpitalu II lub III poziomu i miał bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z pacjentami z koronawirusem. To samo tyczy się lekarzy pracujących w oddziale psychiatrii, którzy w trakcie dyżurują w ramach izby przyjęć psychiatrycznej.
Nie inaczej sytuacja wygląda w przypadku medyków z oddziałów „niecovidowych", którzy stale w wyznaczone dni konsultujący izbę przyjęć lub szpitalny oddział ratunkowy. Warunkiem jest, by konsultacja polegała na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w izbie przyjęć lub w szpitalnym oddziale ratunkowym.
NIL wskazuje, że resort nie do końca zrozumiał przypadek lekarza, któremu przyznano dodatek covidowy a zgodnie z programem specjalizacji realizuje kursy lub staże w ramach szkolenia specjalizacyjnego w ramach rezydentury lub trybu pozarezydenckiego. Ministerstwo wskazało jednak, że dodatkowe pieniądze powinien otrzymać lekarz niezależnie do tego, w jakiej formule jest zatrudniony w podmiocie objętym poleceniem, pod warunkiem spełniania warunków opisanych powyżej.
