Naukowcy: Piasek na pustyniach nie pochodzi z Ziemi

Skorupa ziemska składa się w 60 proc. z krzemu. Badania prowadzone od kilkunastu lat dowodzą, że jest on wszechobecny we wszechświecie. Jednak przez długi czas pozostawało niejasne, gdzie jest jego źródło. Aby wyjaśnić tę zagadkę, naukowcy obserwowali dwa obłoki materii – pozostałości po dwóch supernowych oznaczonych jako Kasjopea A oraz G54.1+0.3. Pozostały one po gwiazdach masywniejszych od Słońca, które zapadły się w sobie (na tym polega wybuch supernowej).

Stosując technikę spektroskopii (analiza widm uzyskanych w wyniku oddziaływań wszelkich rodzajów promieniowania na materię rozumianą jako zbiorowisko atomów i cząsteczek), astronomowie z NASA analizowali skład obu tych supernowych. Wyszła przy tym na jaw obecność krzemu. Naukowcy skonstatowali, że w przeciwieństwie do dotychczasowych przypuszczeń ziarna kosmicznego krzemu przyjmowały kształt nie tylko kulisty, ale także wydłużony – podobny do piłki używanej do gry w rugby.

Badacze nie odkryli, skąd się bierze ten wydłużony kształt, w wyniku jakiego mechanizmu powstaje taka forma krzemu.

Porównując własne obserwacje z wynikami uzyskanymi przez kolegów z Europejskiej Agencji kosmicznej (ESA), amerykańscy naukowcy spróbowali obliczyć masę krzemu, jaka powstała podczas tych dwóch eksplozji. Uzyskane rezultaty sugerują, że ilość krzemu wygenerowana przez supernowe w dziejach wszechświata jest wystarczająco duża, aby stanowił on znaczną część pyłu kosmicznego, w tym także tego, z którego uformowała się Ziemia ponad cztery miliardy lat temu.

„Wyniki badań naukowców z zespołu dra Jeonghe Rho wskazują, że za każdym razem, gdy spoglądamy przez okno, idziemy po chodniku, zbieramy kamyki na plaży, mamy do czynienia z materiałem powstałym w wyniku eksplozji gwiazd, jakie następowały przed miliardami lat” – stwierdza oficjalny komunikat NASA.