Postępowanie administracyjne: czy strona może udzielić pełnomocnictwa stowarzyszeniu

Organ ocenia, czy między celami statutowymi organizacji a przedmiotem sprawy rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej istnieje powiązanie merytoryczne w sensie prawnym. Ponadto - nawet wtedy, gdy udział danej organizacji w postępowaniu jest uzasadniony jej celami statutowymi - organ może uznać jej żądanie za niezasadne ze względu na interes społeczny (por. wyrok WSA w Krakowie z 30 maja 2018 r., sygn. II SA/Kr 533/18, LEX nr 2505588).

Organ prowadzący postępowanie, uznając żądanie organizacji społecznej za uzasadnione, postanawia o wszczęciu postępowania z urzędu bądź o dopuszczeniu tej organizacji do udziału w postępowaniu. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania lub dopuszczenia do udziału w postępowaniu organizacji społecznej służy zażalenie (art. 31 § 2 k.p.a.). W wyroku WSA w Warszawie z 24 października 2018 r. (sygn. VII SA/Wa 84/18, LEX nr 2586475) stwierdzono, że wszczęcie postępowania w sprawie innej osoby na wniosek organizacji społecznej stanowi jednocześnie o dopuszczeniu tej organizacji do udziału w tym postępowaniu (bez względu na to, czy zapadnie osobne rozstrzygnięcie tej treści).

Podnosi się także, że nawet jeżeli organ nie wydał postanowienia o dopuszczeniu organizacji społecznej do udziału w postępowaniu, ale przyjmował składane przez nią oświadczenia i doręczał jej pisma, postanowienia, decyzje, to te fakty należy uznać za dopuszczenie tej organizacji do udziału w postępowaniu (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2018 r., sygn. II OSK 1621/16, LEX nr 2551027).

Organizacja społeczna dopuszczona do udziału w postępowaniu uczestniczy w nim na prawach strony (por. art. 31 § 3 k.p.a.), czyli jest uprawniona do podejmowania czynności procesowych. W art. 31 § 5 k.p.a. przyjęto także, że nawet organizacja, która nie uczestniczy w postępowaniu na prawach strony, może - za zgodą organu - przedstawić mu swój pogląd w sprawie. W takim przypadku zgoda organu (lub jej brak) zostaje wyrażona w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie (por. art. 123-124 i art. 141-142 k.p.a.).

Autorka jest radcą prawnym

podstawa prawna: art. 31-33 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 2096 ze zm.)