Rząd ochoczo wydaje pieniądze na walkę ze skutkami pandemii. Zadłuża się w tym celu na potęgę i nawet chce skorzystać z funduszy pomocowych Unii Europejskiej, którą jeszcze niedawno prezydent nazwał „wyimaginowaną Wspólnotą", a jej flagę prominentni przedstawiciele rządu chowali podczas publicznych wystąpień. Rząd zmienił zdanie, bo lubi pieniądze podatników – nie tylko własnych. A będzie ich w przyszłości potrzebował na spłatę zaciąganych właśnie długów. Zajmuje się też kreacją pieniądza za pomocą operacji pomiędzy Ministerstwem Finansów, NBP, PFR i BGK.
Dostrzegając potrzeby pieniężne gospodarki, rząd postanowił jednak podzielić te pieniądze na lepsze i gorsze. Pod przykrywką kolejnej tarczy antykryzysowej stara się przeszkodzić firmom działać w warunkach rynkowych i ogranicza napływ kapitału zagranicznego. Do Sejmu skierował projekt ustawy o kredytach dla firm dotkniętych epidemią, zmieniający też inne ustawy, między innymi tę o kontroli niektórych inwestycji, i wprowadzić na dwa lata lockdown. Jak zabronił ludziom chodzenia do lasu, tak teraz wpadł na pomysł, żeby zabronić kupowania przez dwa lata udziałów polskich firm. I tak się zastanawiam: głupota czy kolejny sabotaż?
Po pierwsze, oznacza to zakaz pozyskiwania przez nie kapitału na rozwój, który podobno jest tak ważny dla naszej gospodarki. Pieniędzy z PFR i UE z pewnością nie wystarczy. Tych, które mogą teraz u nas zostać zainwestowane, możemy potrzebować jeszcze bardziej niż przez poprzednie 30 lat. Po drugie, zakaz kupowania udziałów oznacza też de facto zakaz ich sprzedawania. Bo jak nie można kupować, to i sprzedać nie ma komu, chyba że polskiemu rządowi i powiązanym z nim firmom. Czyżby o to chodziło?
Owszem, sytuacja jest nadzwyczajna. Owszem, istnieją obawy, czy firmy z krajów dysponujących nadmiarem gotówki – jak choćby z Chin – nie wykorzystają okazji do ekspansji. Owszem, we Włoszech i we Francji podobne przepisy też zostały wprowadzone. Ale jedynie do końca tego roku. Robienie tego dłużej to głupota. Chyba że jednak sabotaż. A może znowu wiemy lepiej i Francuzów nie tylko nauczyliśmy używać noża i widelca, ale także jak mają się chronić i jednocześnie rozwijać.
