Świadek nie stawił się przed organem administracyjnym, mimo trzykrotnego wezwania. Została na niego nałożona grzywna – 200 zł. Czy organ podjął właściwą decyzję?
Nie. Artykuł 88 kodeksu postępowania administracyjnego daje możliwość nałożenia grzywny m.in. na świadka (także np. osoby, która bezzasadnie odmówiła okazania przedmiotu oględzin), który mimo obowiązku osobistego stawiennictwa i prawidłowego wezwania nie stawił się bez usprawiedliwionej przyczyny. Przepis wskazuje jednak, że za pierwszym razem ta kara nie może być wyższa niż 50 zł. Dopiero kolejna może sięgać 200 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 11 marca 2014 r. ( VI SA/Wa 2660/13) stwierdził, że kara grzywny zastosowana po raz pierwszy nie może być większa niż 50 zł. Wysokość tej kary przewidziana w ustawie w żaden sposób nie jest zależna od ilości wezwań skierowanych do danego podmiotu. Warunkiem wymierzenia kary grzywny jest pouczenie w wezwaniu o skutkach niezastosowania się do wezwania, w tym skutkach określonych w art. 88 k.p.a.
Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 21 maja 2009 r. stwierdził, że nie są możliwe kumulacje i zwiększanie kary np. ze względu na ilość przedmiotów, które podległy oględzinom. WSA zajmował się bowiem sprawą, w której oględzinom miało być poddanych kilka budynków znajdujących się na jednej działce. W uzasadnieniu do orzeczenia WSA podkreślił, że czynność oględzin miała być tylko jedna i odbyć się tylko w jednym terminie. Nawet przyjmując, że nastąpiła bezzasadna odmowa udostępnienia przedmiotów oględzin, należało nałożyć jedną karę za jedną czynność oględzin, nie zaś mnożyć kary w zależności od ilości tych przedmiotów. Sąd wskazał także, że wątpliwe może być nakładanie dwóch grzywien na małżonków pozostających we wspólnocie majątkowej.
podstawa prawna: art. 88 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 23).
