Rośnie liczba przypadków wścieklizny u dzikich zwierząt wolnożyjących na terenie województwa mazowieckiego. W ubiegłym roku odnotowano tam łącznie 110. przypadków wścieklizny u zwierząt. W tym roku już 22 przypadki.

Wojewoda Mazowiecki wydał rozporządzenie rozszerzające obszar zagrożony.  Aktualnie obejmuje on:

Miasto st. Warszawa;

w powiecie mińskim: gminę Dębe Wielkie, gminę Halinów, gminę Mińsk Mazowiecki, gminę Siennica, gminę Stanisławów, gminę Latowicz, gminę Cegłów oraz miasto Halinów, miasto Mińsk Mazowiecki, miasto Sulejówek;

powiat otwocki;

powiat garwoliński;

powiat kozienicki;

powiat radomski;

miasto Radom;

Autopromocja
Wyjątkowa okazja

Roczny dostęp do treści rp.pl za pół ceny

KUP TERAZ

powiat zwoleński;

powiat wołomiński;

powiat szydłowiecki;

powiat warszawskim zachodnim;

powiat płocki;

powiat gostyniński;

miasto Płock;

powiat płoński;

powiat sochaczewski;

powiat nowodworski;

powiat legionowski.

Zgodnie z wydanym przez Wojewodę rozporządzeniem na obszarze zagrożonym zakazuje się organizowania targów, wystaw, konkursów, pokazów zwierząt wrażliwych na wściekliznę. Wyjątkiem są  imprezy z udziałem psów, kotów i koni organizowane na warunkach określonych przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii.

Na obszarze zagrożonym zakazane są polowania i odłowów zwierząt, za wyjątkiem odstrzałów sanitarnych dzików oraz polowań indywidualnych bez udziału psów i nagonki, na zasadach określonych przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii.

Dla właścicieli zwierząt domowych najważniejsze jest nakaz  trzymanie psów na uwięzi lub na ogrodzonym terenie zamkniętym, a kotów w zamknięciu. Oznacza to, że podczas np. spacerów psy muszą być prowadzone na smyczy, a wolno mogą biegać na zamkniętym terenie np. wybiegu.

Właściciele wszystkich kotów na obszarze zagrożonym muszą je zaszczepić  przeciwko wściekliźnie. Mają na to  30 dni od dnia ukończenia przez kota 3 miesiąca życia. Potem szczepienie trzeba powtarzać co rok, tak jak w przypadku psów.  Brak szczepienia psa lub kota jest wykroczeniem, za które grozi mandat karny w wysokości do 500 zł.

Wojewoda nakazuje też pozostawienie zwierząt gospodarskich w okólnikach i na zamkniętych wybiegach. Wyjątkiem są owady zaliczane także do takich zwierząt:  jedwabnik morwowy (Bombyx mori) i pszczoła miodna (Apis mellifera).

Obszar zagrożony ma być oznakowany poprzez umieszczenie na jego granicach przy drogach, ścieżkach dla pieszych oraz parkingach, czytelnych i trwałych tablic z wyraźnym napisem: „UWAGA OBSZAR ZAGROŻONY WŚCIEKLIZNĄ ZWIERZĄT”. Tablice i napisy mają mieć takie wymiary, aby były czytelne z odległości co najmniej 100 metrów, oznakowane w sposób trwały, niepodlegający działaniu czynników atmosferycznych. Tablice mają być ustawiona na drogach publicznych lub drogach wewnętrznych.

Czytaj więcej

Środowisko
Szereg procedur dla czworonożnych uchodźców z Ukrainy

Wścieklizna jest śmiertelną chorobą odzwierzęcą, czyli przenoszoną ze zwierząt na człowieka. Głównym rezerwuarem wirusa są zwierzęta dzikie (wilki, lisy, wiewiórki, nietoperze, sarny) i domowe (głównie psy i koty), ale także zwierzęta gospodarskie (np. krowy, konie). Wirus wścieklizny przenosi się poprzez kontakt ze śliną zakażonego zwierzęcia np. poprzez ugryzienie lub podrapanie przez wściekłe zwierzę. Inne rodzaje kontaktu, takie jak głaskanie lub kontakt z krwią, moczem lub kałem chorego zwierzęcia nie są uważane za narażenie na wściekliznę.

U zwierząt choroba objawia się m.in. nagłą  zmianą usposobienia zwierzęcia - łagodne staje się agresywne, a agresywne - łagodne. Występuje też m.in. ślinotok, porażenie mięśni żuchwy, gardła, przełyku, brak koordynacji ruchowej.

U człowieka objawem charakterystycznym jest wodowstręt i światłowstręt, bóle głowy, nudności, pobudzenie psychoruchowe przechodzące w okres porażenny, który kończy się  śpiączką i zgonem.