Podjęcie pracy w Irlandii nie wymaga pozwolenia. Nie trzeba też mieć pozwolenia na pobyt, choć warto się o nie postarać, jeżeli ktoś zamierza pozostać na Zielonej Wyspie dłużej. Wniosek należy złożyć na policji, dołączając do niego dowód osobisty, trzy zdjęcia i zaświadczenie od pracodawcy. Jak najszybciej trzeba się też postarać o numer PPS, niezbędny do rozliczeń z urzędem skarbowym oraz dla celów ubezpieczeniowych. Uzyskuje się go w wydziale spraw społecznych i rodziny właściwym dla miejsca zamieszkania w Irlandii.
Prawo irlandzkie stanowi, że każdy, kto otrzymuje regularną zapłatę, automatycznie posiada umowę o pracę. Nie ma znaczenia, czy została ona sporządzona w formie pisemnej, czy ustnej. Oczywiście, ta pierwsza jest bardziej pożądana i należy się o nią starać. Jeśli pracodawca odmawia, można wnieść skargę do rzecznika praw, ale należy to zrobić w czasie trwania zatrudnienia albo do sześciu miesięcy od jego zakończenia.
W umowie o pracę muszą się znaleźć następujące dane: imię i nazwisko pracownika, adres pracodawcy, rodzaj wykonywanej pracy, termin jej rozpoczęcia, długość trwania umowy, szczegóły dotyczące urlopów wypoczynkowych i przerw w godzinach pracy. Umowa może być zawarta na okres próbny i zezwalać na jego przedłużenie.
Maksymalny tydzień pracy w Irlandii wynosi 48 godzin. Każdemu pracownikowi przysługuje prawo do 11 kolejnych godzin odpoczynku po przepracowaniu 24 godzin, a także przerwy w ciągu dnia. Wynoszą one: 15 minut po przepracowaniu więcej niż 4,5 godziny, a 30 minut, gdy praca trwała ponad sześć godzin.
Urlop wypoczynkowy wynosi w Irlandii cztery tygodnie, ale indywidualny kontrakt może przewidywać jego wydłużenie. Powinien być wykorzystany wdanym roku, a odroczenie tego terminu wymaga uzgodnień z pracodawcą.
