Do pracy w Szwecji najchętniej wyjeżdżają lekarze i budowlańcy

Dokument potwierdzający prawo pobytu obcokrajowca w Szwecji wydaje Urząd Migracyjny. Można go także uzyskać już po podjęciu pracy. Wtedy też należy się zarejestrować w urzędzie skarbowym.

Zawody, w których najłatwiej można znaleźć zatrudnienie w Szwecji, to: lekarz, pielęgniarka, hydraulik, murarz, malarz, opiekun, informatyk.

Umowa o pracę może mieć formę pisemną lub ustną. Są w niej zawarte m.in. następujące informacje: data rozpoczęcia zatrudnienia, miejsce jej wykonywania, stanowisko i zakres obowiązków, okres wypowiedzenia, wynagrodzenie. Umowa na okres próbny nie może trwać dłużej niż pół roku. Jeśli nie zostanie przerwana, automatycznie staje się umową na czas nieokreślony. Można ją wypowiedzieć bez podania przyczyny, byleby był zachowany 14-dniowy okres wypowiedzenia.

Płacę minimalną w Szwecji określają układy zbiorowe i regulują w zależności od wieku i umiejętności pracownika.

Tydzień pracy wynosi 40 godzin. Sobota i niedziela to zazwyczaj dni wolne od pracy, ale dopuszczalne są wyjątki, np. w transporcie, turystyce, handlu itd. Liczba nadgodzin nie może przekroczyć 48 godzin w ciągu 4 tygodni albo 50 w ciągu miesiąca.

Ogólna liczba nadgodzin w ciągu roku nie może przekroczyć 200. Zatrudnieni są uprawnieni do wypoczynku między godziną 24 a 5 rano, chyba że rodzaj pracy wymaga zmiany nocnej.

Urlop wypoczynkowy wynosi 25 dni w ciągu roku, choć niektóre układy zbiorowe przewidują jego wydłużenie

. Pracownicy mają prawo do minimum 4-tygodniowego nieprzerwanego urlopu między czerwcem a sierpniem. Istnieje też tzw. urlop chorobowy. Zatrudniony, który zachorował, musi poinformować o tym przedsiębiorcę. Wynagrodzenie przysługuje mu dopiero od drugiego dnia choroby. Do urlopu macierzyńskiego mają prawo kobieta i mężczyzna. Muszą jednak przepracować nieprzerwanie minimum pół roku albo co najmniej rok w ciągu ostatnich dwóch lat. Pracownik może skorzystać z dodatkowych dni wolnych od pracy, np. z powodu nauki czy spraw osobistych.

Podatek dochodowy płacony przez osoby zatrudnione na umowę o pracę waha się od 26 do 35 proc. Od zarobków przekraczających 232 tys. koron rocznie pobiera się dodatkowo 20 proc. podatku, a kolejne 5 proc. płacą ci, których roczny dochód przekroczył 374 tys. koron. Polacy, którzy uzyskują dochody wyłącznie w Szwecji, nie rozliczają ich z naszym fiskusem. Jeśli zarabiają również w Polsce, muszą uwzględnić dochody w Szwecji na potrzeby ustalenia stawki stosowanej do dochodów krajowych.

Jeśli chodzi o ubezpieczenia, to szwedzki pracodawca ma obowiązek odprowadzać część składki za pracownika. Jej wysokość sięga 33 proc.

Więcej informacji m.in. na stronach: